• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سُبُل (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



سُبُل: (لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنَا)
منظور از «سبل» در اينجا راه‌هاى مختلفى است كه به سوى خدا منتهى مى‌شود: راه جهاد با نفس، راه مبارزه با دشمنان، راه علم و دانش و فرهنگ، خلاصه جهاد، در هر يک از اين راه‌ها سبب هدايت به مسيرى است كه به خدا منتهى مى‌شود. از طرفى‌ «سُبُل» جمع‌ «سَبِیل» هم به راه‌هاى خشكى اطلاق مى‌شود، هم به راه‌هاى دريايى، چنان كه در بخش ۴۲ دعای جوشن کبیر مى‌خوانيم: ««يا مَنْ فِى الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ سَبِيْلُهُ»».



ترجمه و تفاسیر آیات مرتبط با سُبُل:

۱.۱ - آیه ۶۹ سوره عنکبوت

(وَ الَّذِينَ جَاهَدُوا فِينَا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنَا وَ إِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِينَ) (و آن‌ها كه در راه ما با خلوص نيّت جهاد كنند، قطعاً به راه‌هاى خود، هدايتشان خواهيم كرد؛ و به يقين خداوند با نيكوكاران است.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: در اينجا خداى تعالى براى خود سبيل‌هايى نشان مى‌دهد، و راه‌ها هر چه باشد بالآخره به درگاه او منتهى مى‌شود، براى اينكه راه را براى اين راه مى‌گويند كه به سوى صاحب راه منتهى مى‌شود، و آن صاحب راه منظور اصلى از راه است. (مثلا وقتى مى‌گويند اين راه سعادت است، معنايش اين است كه: اين راه به سوى سعادت منتهى مى‌شود)، پس راه‌هاى خدا عبارت است از طريقه‌هايى كه آدمى را به او نزديک و به سوى او هدايت مى‌كند، و وقتى خود جهاد در راه خدا هدايت باشد، قهرا هدايت به سوى سبل، هدايت روى هدايت خواهد بود، و آن وقت آيه شريفه با آيه‌ (وَ الَّذِينَ اهْتَدَوْا زادَهُمْ هُدىً) منطبق مى‌شود. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )

۱.۲ - آیه ۱۰ سوره زخرف

(الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ مَهْدًا وَ جَعَلَ لَكُمْ فِيهَا سُبُلًا لَّعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ) (همان كسى كه زمين را محل آرامش شما قرار داد، و براى شما در آن راه‌هايى آفريد، باشد تا هدايت شويد و به مقصد برسيد.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: خدا آن كسى است كه زمين را براى شما طورى آفريد كه در دامن آن پرورش يابيد، آن طور كه اطفال در گهواره تربيت شده و نشو و نما مى‌كنند، و برايتان در زمين راه‌ها و بزرگراه‌هايى درست كرد تا به وسيله آنها به سوى مقاصد خود راه يافته و هدايت شويد.
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )


۱. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۳۹۵.    
۲. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۳۹۱.    
۳. قمی، شیخ عباس، مفاتیح الجنان، ص۱۴۹.    
۴. عنکبوت/سوره۲۹، آیه۶۹.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۶، ص۳۶۸.    
۶. زخرف/سوره۴۳، آیه۱۰.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۱، ص۲۹.    
۸. عنکبوت/سوره۲۹، آیه۶۹.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۴۰۴.    
۱۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۶، ص۲۲۷.    
۱۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۶، ص۱۵۱.    
۱۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۹، ص۹۲.    
۱۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۴۵۸.    
۱۴. زخرف/سوره۴۳، آیه۱۰.    
۱۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۴۸۹.    
۱۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۸، ص۱۲۷.    
۱۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۸، ص۸۶.    
۱۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۲، ص۱۸۶.    
۱۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۶۲.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه‌، بر گرفته از مقاله «سُبُل»، ص۲۸۵.    






جعبه ابزار