سِجِلّ (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سِجِلّ: (كَطَىِّ السِّجِلِّ لِلْكُتُبِ)«سِجِلّ» (با كسر سين و جيم و تشديد لام) به معناى قطعه سنگ‌هايى است كه روى آن مى‌نوشتند؛
سپس به تمام اوراقى كه مطالب را روى آن مى‌نگارند، گفته شده است.(
مفردات راغب و
قاموس).
بايد توجّه داشت كه در تركيب جمله
(كَطَيِّ السِّجِلِّ لِلْكُتُبِ) احتمالاتى داده شده است، اما مناسب‌تر از همه آن است «طَىّ» كه مصدر است به «سِجِلّ» كه مفعول آن است اضافه شده و «لام» در «لِلْكُتُبِ» براى اضافه است يا براى بيان علت (دقت كنيد).
(يَوْمَ نَطْوِي السَّمَاء كَطَيِّ السِّجِلِّ لِلْكُتُبِ كَمَا بَدَأْنَا أَوَّلَ خَلْقٍ نُّعِيدُهُ وَعْدًا عَلَيْنَا إِنَّا كُنَّا فَاعِلِينَ) (روزى كه
آسمان را چون طومارى در هم مى‌پيچيم، سپس همان گونه كه آفرينش را آغاز كرديم، آن را باز مى‌گردانيم؛ اين وعده‌اى است بر ما، و به يقين آن را انجام خواهيم داد.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: در مفردات گفته: كلمه سجل به قول بعضى سنگى است كه در قديم بر آن مى‌نوشتند، ولى فعلا به هر چيزى كه بشود روى آن نوشت سجل گفته مى‌شود، هم چنان كه
خدای تعالی فرموده:
(كَطَيِّ السِّجِلِّ لِلْكُتُبِ) يعنى مثل پيچيدن چيزى كه در آن چيزى نوشته شده باشد تا محفوظ بماند. اين روشن‌ترين و ساده‌ترين معنايى است كه براى اين كلمه گفته شده است.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، بر گرفته از مقاله «سِجِلّ»، ص۲۸۵.
