سید حسین بن ابراهیم حسینی موسوی بهبهانی به سال ۱۲۱۵ق. در بهبهان زاده شد. پدرش سید ابراهیم بارگاهی در بهبهان دارد و نسبش به امیر سید علی معروف به سیاهپوش می‌رسد که در همدان مدفون است.
پس از فوت شیخ انصاری، مقیم کربلا شد و در آن جا به تدریس و افتاء پرداخت و در مسجدی نزدیک حرم ابوالفضل عباس علیه السلام امامت جماعت را عهده‌دار شد. وی پنج فرزند پسر داشت که همگی از دانشوران کربلا بودند.
سید حسین بهبهانی به سال ۱۳۰۰ق. به حج رفت. در بازگشت از حج و در حال عزیمت به مدینه به قصد زیارت قبر پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم در جایی به نام بئر درویش چادر زد و شب را به روز آورد. هنگام شب چون از خیمه بیرون رفت، یکی از اعراب که دشمنی سختی با شیعیان داشت، با کوبیدن عمودی بر سرش او را به قتل رساند.
در گزارش صاحب اعیان الشیعه ، تنها به بیرون رفتن شبانه بهبهانی برای قضای حاجت و کشته شدنش به دست یکی از دزدان عرب ، بدون اشاره به تمایلات ضد شیعی قاتل، اشاره شده است.
