سیدعبدالعزیز طباطبایی حکیم
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سیدعبدالعزیز حکیم، دیگر فرزند سیدمحسن حکیم، که پس از شهادت برادرش سیدمحمدباقر به ریاست
مجلس اعلای انقلاب اسلامی عراق برگزیده شد و اکنون از فعالان عرصه سیاست در عراق است.
سیدمحمدسعید حکیم، از مراجع کنونی نجف، از اعضای این خاندان و نوه دختری
سیدمحسن حکیم است.
وی نزد پدرش سیدمحمدعلی حکیم (
داماد آیتاللّه حکیم و از علمای نجف و سایر بزرگان حوزه نجف از جمله سیدمحسنحکیم، سیدابوالقاسم خویی و شیخ حسین حلّی درس خواند و سپس به تدریس، تألیف و اقامه جماعت در حرم
امام علی (علیهالسلام) پرداخت.
وی مدت زیادی در
زندان رژیم بعث عراق بود و پس از آزادی نیز تحتنظر حکومت قرار داشت.
برخی آثارش، علاوه بر رسالههای فتوایی، عبارتاند از: المحکَّم فی اصول الفقه؛
اصولالعقیدة و فاجعةالطف: ابعادُها، ثمراتها، توقیتها.
(۱) محمد هادی امینی، معجم رجال الفکر و الادب فی النجف خلال الف عام، (نجف) ۱۴۱۳/۱۹۹۲.
(۲) یوسف عمرو، علماء عرفتهم، بیروت ۱۴۲۷/۲۰۰۶.
(۳) محمد غروی، مع علماء النجف الاشرف، بیروت ۱۴۲۰ /۱۹۹۹.
دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «خاندان حکیم»، شماره۶۳۹۸.