سیره عقلا
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سیره عقلا، عادت عقلی عقلا بر فعل یا ترک کاری است.
سیره عقلا، به معنای روش و شیوه مستمر عملی همه عقلای عالم بر انجام یا ترک عملی است.
عقلای عالم، با این که در زمان‌ها و مکان‌های مختلف زندگی می‌کنند و دارای
دین ،
مذهب و
فرهنگ متفاوت می‌باشند، در مواردی بدون توافق قبلی، عملی یکسان را به طور مستمر انجام می‌دهند؛ برای مثال، همه آنها
ظواهر کلام را
حجت دانسته و به آن تمسک می‌نمایند و یا همه
عقلا در چیزهایی که
علم و تخصصی درباره آنها ندارند به
خبره رجوع می‌کنند؛ چنان که مریض به طبیب و جاهل به عالم رجوع می‌کند.
برخی سیره عقلایی را فراگیرتر از
سلوک و رفتار خارجی دانسته و آن را شامل
مرتکزات عقلایی نیز می‌دانند، هر چند بر طبق آن مرتکزات، در خارج هیچ گونه عملی صورت نگیرد.
سیره عقلایی انواعی دارد:
۱. گاهی سیره عقلایی موضوع
حکم شرعی را تبیین می‌نماید؛
۲. گاهی سیره عقلایی ظهور الفاظ را منقح نموده و در کشف مراد
متکلم ، چه
شارع و چه غیر آن، دخالت می‌نماید؛
۳. گاهی سیره عقلایی سبب
استنباط حکم شرعی می‌گردد، و آن در جایی است که در مسئله،
نصی وجود نداشته باشد.
عرف .
فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوين توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامي، برگرفته از مقاله «سیره عقلا».
