شریعت (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
شریعت: (شَرِيْعَةٍ مِّنَ الْأَمْرِ) «شریعت» از مادّه
«شَرْع» راهى است كه براى رسيدن به آب در كنار نهرهايى كه سطح آب، از ساحل نهر، پايين‌تر است احداث مى‌كنند؛ سپس به هر راهى كه انسان را به مقصد و مقصودش مى‌رساند اطلاق شده است. به كار گرفتن اين تعبير در مورد آئين حق، به خاطر آن است كه انسان را به سرچشمه وحى و رضايت الهى و سعادت جاويدان كه همچون آب حيات است مى‌رساند؛ اين واژه، يک بار در قرآن به كار رفته و تنها در مورد اسلام است.
(ثُمَّ جَعَلْنَاكَ عَلَى شَرِيعَةٍ مِّنَ الْأَمْرِ فَاتَّبِعْهَا وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاء الَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ) (سپس تو را بر شريعت و آيين حقى قرار داديم؛ از آن پيروى كن و از هوس‌هاى كسانى كه آگاهى ندارند پيروى مكن)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه شريعه به معناى طريق و راهى است كه آدمى را به لب آب مى‌رساند و كلمه أمر در اينجا به معناى امر دين است و معناى جمله اين است كه: بعد از آنكه به بنى اسرائيل داديم آنچه را كه داديم، تو را بر طريقه خاصى از امر دين الهى قرار داديم و آن عبارت است از شريعت اسلام كه رسول اسلام و امتش بدان اختصاص يافتند.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «شریعت»، ص۳۱۲.
