شوذب بن عبدالله همدانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
شوذب بن عبدالله همدانی یکی از
شهدای کربلا است.
ملا حسین واعظ کاشفی، شوذب را
غلام عابس از طایفه شاکر نامیده است.
ولى برخى از معاصرین می گویند چون شوذب از نظر مقام علمى و معنوى بر عابس برترى دارد نمى توان وى را غلام نامید. بلكه هم پیمان عابس و طایفه اش بوده است.
شوذب، مردی
عابد،
مخلص و از کسانی بود که برای
شیعیان کوفه از
امام علی علیه السلام،
حدیث نقل می کرد.
او جنگجوی نام آوری بود که در جنگ های سه گانه
امام علی علیه السلام یعنی
جمل،
صفین و
نهروان شرکت کرد.
این یار باوفای
سیّدالشهدا علیه السلام
در کهنسالی عابس را از
کوفه تا
مکه برای رسانیدن نامه
مسلم علیه السلام به امام علیه السلام همراهی کرد و با آن بزرگوار به
کربلا آمد.
در روز
عاشورا پس از
شهادت حنظلة بن سعد شبامی،
عابس از شوذب پرسید: چه فکری در سر داری و چه می خواهی بکنی؟ گفت: در کنار تو و برای یاری فرزند رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم می جنگم تا کشته شوم. گفت: اکنون که چنین تصمیمی داری خدمت امام علیه السلام برو .... شوذب به حضور امام علیه السلام رسید و پس از سلام و کسب اجازه از آن بزرگوار به میدان شتافت و دلاورانه جنگید و پس از به هلاکت رسانیدن گروهی از دشمن
خود نیز به فیض بزرگ
شهادت نایل گشت.
قبر وی، در
مقبره جمعی
شهیدان می باشد. .
در
زیارت ناحیه مقدسه امام علیه السلام و
رجبیّه با دو عنوان از وی چنین یاد شده است: «السلام علی شوذب مولی شاکر.» «سلام بر سوید مولی شاکر.»
جمعی از نویسندگان ، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا،ص۲۰۰-۲۰۱.
