• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

شَراب (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


مرجع: شَراب (لغات‌قرآن)


شَراب: (بِفاكِهَةٍ كَثِيْرَةٍ وَ شَرابٍ)
[۱] ص/سوره۳۸، آیه۵۱.    

«شَراب» از مادّه‌ «شُرْب»
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۴۸.    
[۳] طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۸۷.    
به معناى نوشيدنى است.
[۴] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۹، ص۳۳۵.    



(مُتَّكِئِينَ فِيهَا يَدْعُونَ فِيهَا بِفَاكِهَةٍ كَثِيرَةٍ وَشَرَابٍ)
[۵] ص/سوره۳۸، آیه۵۱.    
(در حالى كه در آن بر تخت‌ها تكيه كرده‌اند و ميوه‌هاى بسيار و نوشيدني‌هاى فراوان در اختيار آنان است)
[۶] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۵۶.    

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: و منظور از جمله‌ (يَدْعُونَ فِيها بِفاكِهَةٍ كَثِيرَةٍ وَ شَرابٍ) اين است كه بفهماند اهل تقوى در بهشت حكمشان روا است، به نحوى كه بين آنان و خواسته‌هايشان واسطه‌اى نيست، مثلاً از ميوه‌هاى بهشتى كه انواعى بسيار است، هر يک را صدا بزنند خود آن ميوه و يا شراب‌ نزدشان حاضر مى‌شود، بدون اين كه احتياج باشد كه كسى آن ميوه را برايشان بياورد.
[۷] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۳۳۲-۳۳۳.    
[۸] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۲۱۸.    
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
[۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۱، ص۱۱۹.    
[۱۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۷۵۰.    
)

۱. ↑ ص/سوره۳۸، آیه۵۱.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۴۸.    
۳. ↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۸۷.    
۴. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۹، ص۳۳۵.    
۵. ↑ ص/سوره۳۸، آیه۵۱.    
۶. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۵۶.    
۷. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۳۳۲-۳۳۳.    
۸. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۲۱۸.    
۹. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۱، ص۱۱۹.    
۱۰. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۷۵۰.    


• مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «شَراب»، ص۳۱۱.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره ص | لغات قرآن
جعبه ابزار