شَعْر (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
شَعْر: (وَ أَوْبارِها وَ أَشْعارِهآ) «شَعْر» موهايى كه بر بدن چهار پايان مى‌رويد بعضى كاملًا خشن است، مانند موهاى بز كه عرب آن را
«شَعْر» مى‌گويد (و جمع آن أشعار است)
و گاهى كمى نرم‌تر است كه آن را
«پشم» مى‌گويند و عرب آن را
«صوف» مى‌نامد و گاهى از آن هم نرم‌تر است كه آن را
«كرک» مى‌ناميم كه عرب آن را
«وبر» مى‌گويد.
(وَاللّهُ جَعَلَ لَكُم مِّن بُيُوتِكُمْ سَكَنًا وَجَعَلَ لَكُم مِّن جُلُودِ الأَنْعَامِ بُيُوتًا تَسْتَخِفُّونَهَا يَوْمَ ظَعْنِكُمْ وَيَوْمَ إِقَامَتِكُمْ وَمِنْ أَصْوَافِهَا وَأَوْبَارِهَا وَأَشْعَارِهَا أَثَاثًا وَمَتَاعًا إِلَى حِينٍ) (و خدا براى شما از خانه‌هايتان محلّ سكونت و
آرامش قرار داد و از
پوست چهارپايان نيز براى شما خانه‌هايى (خيمه‌هايى) قرار داد كه روز كوچ كردن و روز اقامتتان، به آسانى مى‌توانيد آن‌ها را جا به جا كنيد و از پشم‌ها و كرک‌ها و موهاى آن‌ها، براى شما وسايل زندگى تا زمان معيّنى قرار داد.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: کلمه صوف پشم گوسفند را مى‌گويند و كلمه وبر پشم شتر را، هم چنان كه موى انسان را شعر و نيز پشم بز را هم شعر مى‌گويند. اينكه فرمود:
(وَ مِنْ أَصْوافِها وَ أَوْبارِها وَ أَشْعارِها) عطف است بر
(من جلودها) و تقديرش
(جعل لكم من اصوافها)؛ خدا قرار داد براى شما از پشم‌هاى آن‌ها يعنى گوسفندان
(واوبارها) يعنى مال شتران
(و اشعارها) يعنى مال بزها
(اثاثا) اثاثى كه در خانه‌هايتان به كار ببريد
(و متاعا)و متاعى كه از آن بهره‌مند شويد الى حين. البته اين بهره‌مندى تا مدتى است محدود، بعضى گفته‌اند: اين قيد مدت محدود اشاره است به اينكه همه اين نعمت‌ها فانى و از بين رفتنى است، پس عاقل نبايد به خاطر اين‌ها نعيم آخرت را از دست بدهد.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «شَعْر»، ص۳۱۳.
