• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

شَوْب (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





شَوْب: (لَشَوْباً مِّنْ حَمِيمٍ)
«شَوْب» به معناى چيزى است كه با شى‌ء ديگر، مخلوط شود.



(ثُمَّ إِنَّ لَهُمْ عَلَيْهَا لَشَوْبًا مِّنْ حَمِيمٍ) (سپس روى آن آب آلوده سوزانى مى‌نوشند.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه شوب به معناى مخلوط و آميخته است. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)




۱. صافات/سوره۳۷، آیه۶۷.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دار القلم، ص۴۶۹.    
۳. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۹، ص۸۷.    
۴. صافات/سوره۳۷، آیه۶۷.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۴۴۸.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۲۱۲.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۱۴۱.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۰، ص۴۹۵.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۶۹۸.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «شَوْب»، ص۳۱۸.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره صافات | لغات قرآن




جعبه ابزار