• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

شیب

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



شیب یا همان انحنا داشتن و سرازیری و سربالایی را می گویند که مناسبت آن در بابهای طهارت، صلات و حج سخن گفته‏اند.





۱.۱ - شیب و غسل میت


از آداب غسل میت، گذاشتن وی بر سطحی بلندتر از زمین، همچون تخت و مانند آن است. مستحب است قسمت پای میت مقداری شیب داشته باشد.

۱.۲ - عدم اختلاف سطح ایستادن و محل سجده در نماز


در نماز باید جای ایستادن نمازگزار با محل سجده او برابر باشد و اختلاف سطح آن دو به بیش از چهار انگشت بسته جایز نیست. به تصریح بسیاری از فقها، در این حکم، تفاوتی میان اینکه اختلاف به گونه شیب باشد یا غیر شیب، نیست. برخی بلند یا پست بودن به بیش از مقدار یاد شده را در صورتی که به صورت شیب ملایم و غیر محسوس باشد بدون اشکال دانسته‏اند.
[۴] مستند العروة (الصلاة) ج۴، ص۱۰۷-۱۱۶.


۱.۲.۱ - اعلی نبودن جایگاه امام از مأموم در نماز جماعت


به قول مشهور، در نماز جماعت نیز نباید جایگاه امام از جایگاه مأموم به مقدار قابل توجه، همچون یک ساختمان، بلندتر باشد؛ لیکن حکم یاد شده در بلندی دفعی است. بنابر این، بلند بودن جایگاه امام به صورت تدریجی و در زمین شیب دار، هرچند به مقدار قابل توجه، اشکال ندارد.

۱.۳ - استحباب ذکر در سربالایی و سرپائینی


از مستحبات سفر، گفتن «سبحان اللَّه» در سراشیبی و «اللَّه اکبر» و «لااله الا اللَّه» در سربالایی است.

۱.۴ - استحباب تکرار تلبیه در حج هنگام بالا و پائین رفتن از شیب


چنان که تکرار تلبیه برای محرم، بویژه هنگام بالا رفتن از سرابالایی و پایین آمدن از سرازیری مستحب است.
[۹] مناسک حج (مراجع)، ص۱۵۰.



 
۱. جواهر الکلام ج۴، ص۱۴۴.    
۲. جواهر الکلام ج۱۰، ص۱۵۰-۱۵۵.    
۳. العروة الوثقی ج‌۲، ص۵۵۶-۵۵۷.    
۴. مستند العروة (الصلاة) ج۴، ص۱۰۷-۱۱۶.
۵. جواهرالکلام ج۱۳، ص۱۶۵-۱۷۰.    
۶. وسائل الشیعة ج۱۱، ص۳۹۱.    
۷. جواهرالکلام ج۱۸، ص۱۴۵.    
۸. جواهرالکلام ج۱۸، ص۲۷۳.    
۹. مناسک حج (مراجع)، ص۱۵۰.




فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۴، ص۷۶۹-۷۷۰.    




جعبه ابزار