«استعلا» در لغت به معنای طلب بلندی و بالا بردن، و در اصطلاح علم تجوید عبارت است از بالا آمدن ریشه زبان به طرف کام بالا هنگام تلفظ. صدای حرف بر اثر این صفت، درشت و پرحجم تلفظ می‌شود که به آن حالت «تفخیم» گویند. «استعلا» در مقابل «استفال» از جمله صفات اصلی یا متضاد حروف است.
[۱]موسوی بلده، محسن، حلیة القرآن قواعد تجوید مطابق با روایت حفص از عاصم، ج۲، ص۵۲.
[۲]فاضل گروسی، عبد الحسین، - ۱۳۲۴، تجویداستدلالی، ص۱۳۸.
[۳]صبره، علی، -۱۹۴۸، العقدالفریدفی فن التجوید، ص (۴۸-۱۴۶).
[۴]صبره، علی، -۱۹۴۸، العقدالفریدفی فن التجوید، ص۴۲.
