صفت استفال
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
صفت استفال: دور شدن
ریشه زبان از کام بالا در حین
تلفظ است؛ ویکى از
صفات اصلی حروف می باشد.
استفال ضد
استعلا بوده و به معناى پایین آمدن و طلب پستى است .
و در اصطلاح
تجوید به پایین آمدن و دور شدن ریشه زبان از کام بالا مى گویند. در نتیجه این صفت،
صدای حروف نازک و رقیق مى گردد که این حالت را "
ترقیق " گویند." استفال " در مقابل استعلا از
صفات اصلی یا متضاد هست .نیز ر.ک: حروف مستفله
قرطبی، عبدالوهاب بن محمد، الموضع فى التجوید، ص۹۰-۹۱ .
بیگلری، حسن، سرالبیان فى علوم القرآن، ص۱۷۰.
موسوی بلده، محسن، حلیة القرآن قواعد تجوید مطابق با روایت حفص از عاصم، ج ۲، ص۵۲.
فاضل گروسی، عبد الحسین، تجویداستدلالى، ص۱۳۸.
پور فرزیب مولایی، ابراهیم، تجویدجامع، ص۵۱.
محیسن، محمدسالم، الرائدفى تجویدالقرآن، ص۴۸.
صبره، علی، العقدالفریدفى فن التجوید، ص۴۲.
مرکز اطلاعات واسناد اسلامی.
