صفت انفتاح
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
صفت انفتاح دور شدن
سطح زبان از
سقف دهان است ؛ ویکى از
صفات اصلى حروف می باشد.
انفتاح به معناى باز شدن و گسترده شدن؛
و در اصطلاح
علم تجوید، صفت انفتاح از
صفات اصلى یا متضاد
حروف است که در مقابل
اطباق قرار دارد. جدا و دورشدن سطح زبان از سقف دهان و گسترش آن هنگام
تلفظ حرف را انفتاح نامند. در حالت انفتاح، زبان از کام بالا جدا شده و حروف به نازکى ادا مى شوند. حروفى را که داراى این حالت باشند حروف "
منفتحه" مى نامند.نیز ر.ک: حروف منفتحه
محیسن، محمدسالم، الرائدفى تجویدالقرآن، ص۴۸.
بیگلری، حسن، سرالبیان فى علوم القرآن، ص۱۶۹.
فاضل گروسی، عبد الحسین، تجویداستدلالى، ص۱۳۶.
موسوی بلده، محسن، حلیة القرآن قواعد تجوید مطابق با روایت حفص از عاصم، ج۲، ص۵۵.
خرمشاهی، بهاء الدین، دانش نامه قرآن وقرآن پژوهى، ج۲، ص۱۳۷۵.
پور فرزیب مولایی، ابراهیم، تجویدجامع، ص۵۲.
صبره، علی، العقدالفریدفى فن التجوید، ج۴۳، ص۳۴.
جمعی از محققان، التجوید، ص۱۹.
مرکز اطلاعات واسناد اسلامی.
