صفت تفشی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
صفت تفشی: انتشار هوا در فضاى دهان هنگام
تلفظ حرف است ؛ یکى از
صفات فرعى حروف می باشد.
تفشّى، مصدر باب تفعل است و به معناى از هم پاشیدن، پهن شدن، پراکندگى و انتشار است .
و در
علم تجوید عبارت است از: "انتشار هوا در فضاى دهان هنگام
تلفظ حرف ".
حرف "ش" را که داراى این صفت است حرف تفشى خوانند این صفت از
صفات فرعى یا عارضى حروف است .نیز ر.ک: حرف تفشى
پور فرزیب مولایی، ابراهیم، تجویدجامع، ص۵۴.
بیگلری، حسن، سرالبیان فى علوم القرآن، ص۱۷۲.
فاضل گروسی، عبد الحسین، تجویداستدلالى، ص۱۵۳.
جمعی از محققان، التجوید، ص۲۰.
موسوی بلده، محسن، حلیة القرآن قواعد تجوید مطابق با روایت حفص از عاصم، ج۲، ص۶۰.
محیسن، محمدسالم، الرائدفى تجویدالقرآن، ص۵۰.
قرطبی، عبدالوهاب بن محمد، الموضع فى التجوید، ص۹۶.
مرکز اطلاعات واسناد اسلامی.
