صفت صفیر
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
صفت صفیر: صداى سوت مانند هنگام تلفّظ برخى
حروف الفبا است؛ واز
صفات فرعى حروف می باشد.
صفير در لغت صوتى است شببيه صداى پرنده .
و در اصطلاح
علم تجويد عبارت است از: "صداى سوت مانندى که هنگام تلفظ برخى حروف الفبا شنيده مى شود". و يا: "صدايى است زايد که به هنگام تلفظ حروف صفير از ميان دندان هاى ثناياى بالا و پايين خارجمى شود". اين صفت از
صفات عارضى و يا فرعى حروف به شمار مى آيد.نيز ر.ک: حروف صفير
بيگلري، حسن، سرالبيان فى علوم القرآن، ص۱۷۱.
فاضل گروسي، عبد الحسين، تجويداستدلالى، ص۱۵۰-۱۵۱ .
جمعي از محققان، التجويد، ص۲۰.
موسوي بلده، محسن، حلية القرآن قواعد تجويد مطابق با روايت حفص از عاصم، ج۲، ص۵۷.
محيسن، محمدسالم، الرائدفى تجويدالقرآن، ص۴۹.
پور فرزيب مولايي، ابراهيم، تجويدجامع، ص۵۳.
مرکز اطلاعات ومدارک اسلامی.
