• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صفت نبر•

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



صفت نبر، ادا شدن حرف با شدت، سنگینی و بلندی؛ از صفات فرعی حروف را می‌گویند.



«نبر» یعنی بلند کردن صدا پس از پستی آن. «نبر» از نظر تجوید ، یکی از صفات فرعی یا غیرمتضاد و عارضی حروف است که در آن، حرف هنگام تلفظ با شدت، سنگینی و بلندی ادا می‌شود.


به همزه که این صفت را دارد، « حرف منبور » گویند که منظور تیزی و بلندی صدا است که در حرف همزه وجود دارد و بعضی‌ها آن را تسهیل می‌کنند؛ یعنی بینا بین می‌خوانند؛ نه همزه تمام و نه الف تمام.
برخی می‌گویند «همزه» را از آن رو «حرف منبور» گفته‌اند که نبر به معنای بلندی، و همزه بلندترین حروف است در صورت، و در مقام ادا به بلندی و پهنی میل می‌کند. پس به منظور تخفیف، به تسهیل قرائت می‌کنند؛ مانند: یشاء، انباء و انبئهم.
[۱] جمعی از محققان، مجله مبین، ص۸۷۵.
[۲] خرمشاهی، بهاء الدین، ۱۳۲۴ -، دانش نامه قرآن وقرآن پژوهی، ص۲.
[۳] بیگلری، حسن، سرالبیان فی علوم القرآن، ص۱۷۴.
[۴] فاضل گروسی، عبد الحسین، - ۱۳۲۴، تجویداستدلالی، ص (۱۴۵-۱۴۷).
[۵] دانی، عثمان بن سعید، ۳۷۱ - ۴۴۴ق، التحدیدفی الاتقان والتجوید، ص۱۲۰.
[۶] حمد، غانم قدوری، الدراسات الصوتیة عندعلماءالتجوید، ص۳۲۴.
[۷] بستانی، بطرس، ۱۸۹۸ - ۱۹۶۹، محیط المحیط قاموس مطول للغة العربیة، ص۸۷۵.



حرف منبور .


۱. جمعی از محققان، مجله مبین، ص۸۷۵.
۲. خرمشاهی، بهاء الدین، ۱۳۲۴ -، دانش نامه قرآن وقرآن پژوهی، ص۲.
۳. بیگلری، حسن، سرالبیان فی علوم القرآن، ص۱۷۴.
۴. فاضل گروسی، عبد الحسین، - ۱۳۲۴، تجویداستدلالی، ص (۱۴۵-۱۴۷).
۵. دانی، عثمان بن سعید، ۳۷۱ - ۴۴۴ق، التحدیدفی الاتقان والتجوید، ص۱۲۰.
۶. حمد، غانم قدوری، الدراسات الصوتیة عندعلماءالتجوید، ص۳۲۴.
۷. بستانی، بطرس، ۱۸۹۸ - ۱۹۶۹، محیط المحیط قاموس مطول للغة العربیة، ص۸۷۵.



فرهنگنامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «صفت نبر».    



جعبه ابزار