• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صُرْهُنَّ (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



صُرْهُنَّ
صُرْهُنَّ: (الطَّيْرِ فَصُرْهُنَّ إِلَيْكَ)
«صُرْهُنَّ» در اصل از ريشه‌ «صَوْر» (بر وزن غور) گرفته شده كه به معناى «قطع كردن»، «متمايل نمودن» و «بانگ زدن» است، كه از ميان اين سه معنا، در اينجا همان معناى نخست، منظور است، يعنى: چهار مرغ انتخاب كن و آنها را ذبح نموده و قطعه قطعه كرده در هم بياميز.



(وَ إِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ رَبِّ أَرِنِي كَيْفَ تُحْيِي الْمَوْتَى قَالَ أَوَ لَمْ تُؤْمِن قَالَ بَلَى وَ لَكِن لِّيَطْمَئِنَّ قَلْبِي قَالَ فَخُذْ أَرْبَعَةً مِّنَ الطَّيْرِ فَصُرْهُنَّ إِلَيْكَ ثُمَّ اجْعَلْ عَلَى كُلِّ جَبَلٍ مِّنْهُنَّ جُزْءًا ثُمَّ ادْعُهُنَّ يَأْتِينَكَ سَعْيًا وَاعْلَمْ أَنَّ اللّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ) (و به خاطر بياور هنگامى را كه ابراهیم گفت: «پروردگارا! به من بنمايان چگونه مردگان را زنده مى‌كنى؟» فرمود: «مگر ایمان نياورده‌اى؟!» گفت: «آرى ايمان آورده‌ام، ولى مى‌خواهم قلبم آرامش يابد.» فرمود: «در اين صورت، چهار پرنده از گونه‌هاى مختلف را انتخاب كن؛ و آنها را پس از ذبح كردن، قطعه قطعه كن و درهم بياميز)؛ سپس بر هر كوهى، قسمتى از آن را قرار بده؛ بعد آنها را صدا بزن، به سرعت به سوى تو مى‌آيند. و بدان كه خداوند توانا و حكيم است؛».)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: فصرهن يعنى ميل آنها را به سوى خود ايجاد كن و اين همان ايجاد انس است، شاهد ما بر اين كه معناى آن چنين است، متعدى شدن و مفعول گرفتن كلمه به حرف الى است، چون فعل صار- يصير وقتى با اين حرف متعدى شود معناى متمايل كردن از آن فهميده مى‌شود و اينكه مفسرين گفته‌اند: به معناى تقطيع و تكه تكه كردن است، و در آيه معنايش اين است كه مرغان را بعد از سر بريدن قطعه قطعه كن، با متعدى شدن به وسيله حرف الى سازگار نيست، و اما اينكه بعضى گفته‌اند: كلمه(اليك) متعلق‌ به جمله خذ است، نه به جمله فصرهن و معنايش اين است كه چهار مرغ براى خود اختيار كن و آنها را قطعه قطعه كن، معنايى است خلاف ظاهر كلام است. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )


۱. بقره/سوره۲، آیه۲۶۰.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۹۸.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۳۶۸.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲، ص۳۵۸.    
۵. بقره/سوره۲، آیه۲۶۰.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۴۴.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲، ص۵۶۴.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲، ص۳۶۸.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۳، ص۱۳۳.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۶۴۴.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه‌، بر گرفته از مقاله «صُرْهُنَّ»، ص۳۳۳.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره بقره | لغات قرآن




جعبه ابزار