• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صِنْوان (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



صِنْوان
صِنْوان:(صِنْوانٌ وَ غَيْرُ صِنْوانٍ)
«صِنْوان» جمع‌ «صِنو» در اصل به معناى شاخه‌اى است كه از تنه اصلى درخت بيرون مى‌آيد، و بنابراين «صنوان» و به معناى شاخه‌هاى مختلفى است كه از يک تنه بيرون مى‌آيد.
براى‌ «صِنو» معناى ديگرى ذكر كرده‌اند و آن‌ «شبيه» است، ولى به نظر مى‌رسد كه اين معنا از معناى اول كه در بالا ذكر كرديم گرفته شده است.



(وَ فِي الأَرْضِ قِطَعٌ مُّتَجَاوِرَاتٌ وَ جَنَّاتٌ مِّنْ أَعْنَابٍ وَ زَرْعٌ وَ نَخِيلٌ صِنْوَانٌ وَ غَيْرُ صِنْوَانٍ يُسْقَى بِمَاء وَاحِدٍ وَ نُفَضِّلُ بَعْضَهَا عَلَى بَعْضٍ فِي الأُكُلِ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَعْقِلُونَ) (و در روى زمین، قطعات متفاوتى در كنار هم وجود دارد؛ و باغ‌هايى از انگور، زراعت و نخل‌ها، و درختان ميوه گوناگون كه گاه بر يک پايه مى‌رويند و گاه بر دو پايه؛ و عجب آن كه همه آنها از يک آب سيراب مى‌شوند! و با اين حال، بعضى از آن‌ها را از جهت ميوه بر ديگرى برترى مى‌دهيم؛ در اينها نشانه‌هايى است براى گروهى كه مى‌انديشند.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: راغب در مفردات مى‌گويد: كلمه صنو به معناى شاخه و جوانه‌ايست كه از بيخ تنه درخت رویيده باشد مثلا گفته مى‌شود: «هما صنوا نخلة» اين دو، دو شاخه از يک درخت خرما است كه از ريشه آن جوانه زده ، و «فلان صنو ابيه» فلانى شاخه و جوانه پدر خويش است و تثنيه صنو، صنوان، و جمع آن صنوان است. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )


۱. رعد/سوره۱۳، آیه۴.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۹۴.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۲۶۹.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۰، ص۱۲۴.    
۵. رعد/سوره۱۳، آیه۴.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۲۴۹.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۱، ص۳۹۹.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۱، ص۲۹۳.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۳، ص۱۳.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۴۲۴.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه‌، بر گرفته از مقاله «صِنْوان»، ص۳۳۸.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره رعد | لغات قرآن




جعبه ابزار