ظهور عرفی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
معنای
متبادر نزد
عرف هنگام شنیدن لفظ را ظهور عرفی می‌گویند.
به انسباق یک معنا در اذهان اهل
عرف هنگام شنیدن یک لفظ، ظهور عرفی می‌گویند؛ به بیان دیگر، فهم عمومی‌از کلام را - اگر چه به کمک
قراین مقامی باشد - ظهور عرفی می‌گویند.
از ویژگی‌های این ظهور آن است که می‌توان در مقام استدلال و مناظرات به آن استناد کرد و
شارع مقدس نیز به پیروی از
عقلا این ظهور را حجت دانسته و طبق آن عمل می‌کند.
مرحوم
خویی در کتاب " محاضرات فی الاصول " آمده است. " فانّ المتّبع فی ذلک الباب الظهورات العرفیة التی قد جرت علی متابعتها السیرة العقلائیة فی مسألة الاحتجاج و اللجاج دون الاستحسانات العقلیة و الامور الظنیة اذ لم یترتب علها أی اثر شرعی الا اذا کانت موجبة للظهور العرفی فحینئذٍ العمل بالظهور، لا بها کما لا یخفی ".
خویی، ابو القاسم، محاضرات فی اصول الفقه، ج۱، ص۱۲۵.
انصاری، مرتضی بن محمدامین، فرائد الاصول، ج۱، ص۷۲.
سبزواری، عبدالاعلی، تهذیب الاصول، ج۱، ص۳۲.
مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی
