ظهور لفظی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ظهور به دست آمده از خود
لفظ را ظهور لفظی می‌گویند.
ظهور لفظی، مقابل
ظهور حالی بوده و عبارت است از ظهورى که از خود
لفظ به دست مى آید ـ نه از حال متکلم و
قراین مقامی.
ظهور لفظى دو سبب دارد:
۱ ـ وضع: که سبب
تبادر معنا به
ذهن مخاطب و ظهور لفظ در آن معنا مى شود.
۲ ـ انصراف: در صورتى که از انس ذهنى نشأت گرفته باشد ـ نه انصراف بدوى ـ مانند: انصراف کلمه گوشت به گوشت قرمز، در اذهان اهل
عرف.
انصارى، مرتضى بن محمدامین، فرائدالاصول، ج۱، ص۶۷.
نائینی، محمد حسین، اجود التقریرات، ج۲، ص۵۰۸.
صدر، محمد باقر، دروس فى علم الاصول، ج۲، ص۱۸۰.
مظفر، محمد رضا، اصول الفقه، ج۲، ص۱۳۵.
ایروانی، باقر، الحلقة الثالثة فى اسلوبها الثانى، ج۱، ص۱۹۷.
مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی
