عبدالله اکبر بن حسن
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عبدالله اکبر مکنّی به ابوبکر، فرزند
امام حسن مجتبی علیه السلام و از
شهدای کربلا است.
مادرش
ام‌ولد و نامش، رمله بود.
وی از یاران والامقام
امام حسین علیه السلام است،
که پس از
حضرت قاسم علیه السلام به میدان رفت.عبدالله از
حضرت قاسم علیه السلام بزرگتر بود ولى پس از
قاسم به میدان رفت.
وی در میدان چنین
رجز خواند:
ان تُنْکِرُنی فَانابْنُ حَیْدَرَة • ضِرغامُ آجامٍ وَلَیْثٌ قَسْوَرَة
عَلی الأعادِیِ مِثْلُ ریحٍ صَرْصَرَة • اکیلُکُمْ بِالسَّیفِ کَیْلَ السَّنْدَرَة
«اگر مرا نمیشناسید، من فرزند حیدرم؛ چون شیر بیشهزاران شجاع و دلیرم.بر دشمنان همچو طوفانم و آنان را قتل عام خواهم کرد.»
خوارزمى رجز فوق را به
عبدالله بن حسن( بدون لقب اصغر و اكبر) نسبت داده است.
عبدالله، شجاعانه جنگید و ۱۴ سوار را با شمشیر و نیزه به هلاکت رساند، و سرانجام خود نیز به فیض
شهادت نایل گشت.
نویسندگان
ناسخ و
فرسان به نقل از «
مقاتل الطالبیین»
كشنده عبدالله را،
حرملة بن کاهل اسدی و
هانی بن ثبیت قانصی ذكر كردهاند؛ ولى با مراجعه به این كتاب معلوم شد
ابوالفرج، سخنى از عبدالله اكبر و یا اصغر نگفته، بلكه آن دو را كشنده
عبدالله بن حسن علیه السلام( بدون لقب اصغر و اكبر) دانسته است.
جمعی از نویسندگان ، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا،ص۲۲۶.
