عبدالله بن عبدالباقی بروجردی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

بروجردی، عبدالله بن عبدالباقی بن محمدبن درویش، معروف به آخوند ملاعبدالله (۱۲۵۶ـ۱۳۲۹) است.

---

مقدمات علوم دینی را در بروجرد فرا گرفت و به حوزه درس مرحوم حاج ملااسدالله بروجردی، عالم مشهور عصر خود، در آمد.
سپس به اصفهان رفت و نزد شیخ محمدباقر اصفهانی، معروف به آقانجفی، و دیگران ادامه تحصیل داد و در فقه، اصول، حدیث، کلام و جز آن تبحر یافت.
آنگاه به مولد خویش، بروجرد، بازگشت و به تدریس پرداخت.
او همچنین در مسجدی که برای وی ساخته شد و به مسجد رنگینه معروف است، امامت می‌کرد.

---

خویی نرم، طبعی منیع و همتی والا داشت، و مورد وثوق و حرمت عموم مردم بروجرد برخوردار بود.
آنان که بروجردی را دیده و شناخته اند، او را به تقوی و حسن خلق می‌ستایند و به نیکی و بزرگواری یاد می‌کنند.

---

از او کتابها و رساله‌هایی در فقه و اصول مانده که به چاپ نرسیده است؛ از جمله: رساله در صلاة؛ رساله در اجماع؛ رساله در مقدمه واجب؛ رساله در اجتماع امر و نهی؛ رساله در قطع.

---

(۱) محمدمحسن آقابزرگ طهرانی، طبقات اعلام الشیعة، جزء۱: نقباء البشر فی القرن الرابع عشر، مشهد۱۴۰۴.
(۲) حسین حزین بروجردی، تذکرة حسین حزین، یا، دورنمایی از شهرستان بروجرد، خرم آباد۱۳۵۱ ش.
(۳) غلامرضا مولانا بروجردی، دانشمندان بروجرد، تهران.

---