عبدالواحد بن محمد ثقفی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ثقفی، عبدالواحد بن احمد،
محدث،
قاضی و فقیه حنفی قرن پنجم و ششم میباشد.
کنیهاش ابوجعفر
و پدرش، ابوالحسین احمد بن محمد (متولد ۴۲۲ یا ۴۳۰)، فقیه حنفی
و قاضی
کوفه بود که در
بغداد نزد قاضی ابوعبدالله
محمد بن علی دامغانی (متوفی ۴۷۸) به
تحصیل فقه پرداخت
و در کوفه از
محمد بن محمد صباغ قرشی حدیث شنید.کسانی چون
عبدالوهاب بن مبارک انماطی (متوفی ۵۳۸)
و ابوالحسن محمد بن مبارک (متوفی ۵۵۲) از او حدیث نقل کردهاند.
عبدالواحد ثقفی در ۴۷۹ در کوفه به دنیا آمد.
در زادگاه خود نزد پدرش
و عبدالجلیل بن محمد ساوی (متوفی ۴۹۳)،
ابوالغنائم محمد بن علی نرسی (متوفی ۵۱۰)
و ابوالبقاء معمر بن محمد حَبّال حدیث آموخت.
سپس به
بغداد رفت
و از کسانی همچون
علی بن محمد بن علاف، ابوعبدالله حسین بن علی بُسری، حسین بن احمد نِعالی
و احمد بن حسن بن خیرون (متوفی ۴۸۸)، حدیث شنید.
ثقفی از فقیهان بزرگ بغداد شد
و به
تدریس و افتا پرداخت.برخی نیز از او حدیث شنیدند، از جمله فرزندانش (عبدالله
و عبدالرحمان)، ابوسعد عبدالکریم بن محمد سَمْعانی (متوفی ۵۶۲)، ابومنصور هبة الله بن حامد حلّی (متوفی ۶۱۰)
و غلامش مختص بن عبدالله حبشی.
ابن نجار
ثقفی را
خوش خلق، نیک رفتار
و با دیانت وصف کرده است.ثقفی در ۵۰۳ منصب قضای کوفه را بر عهده گرفت.
قاضی القضاة، علی بن حسین زینبی (متوفی ۵۴۳)، او را در ۵۲۰ از این سمت عزل کرد، اما دوباره در ۵۲۲ وی را به قضای کوفه گمارد
و در ۵۴۰ قضاوت مناطقِ باب الاَزَج، مسیر
خراسان و شهر منصور در بغداد را نیز به او سپرد.وی در ۵۵۵ به قضاوت بغداد رسید
و با عزل علی بن احمد دامغانی (متوفی ۵۸۳) به فرمان
مستنجدبالله خلیفه عباسی (متوفی ۵۶۶)، قاضی القضاة شد.
او در همان
سال در بغداد از
دنیا رفت
و در خانهاش به
خاک سپرده شد
برخی
شرح حال نویسان شیعه نام وی را در شمار
محدثان شیعه آوردهاند
احمد ثقفی را به
وثاقت و نیکوکاری ستودهاند.او پس از سالها اقامت در کوفه، به بغداد بازگشت
و به نقل حدیث پرداخت
و در ۴۹۵ یا ۴۹۷ از دنیا رفت.
ابوالبرکات جعفر، فرزند عبدالواحد ثقفی، در ۵۱۷ یا ۵۱۹ در بغداد به دنیا آمد.وی از هِبة اللّه بن حُصَین (متوفی ۵۲۵)، ابوالقاسم حریری (متوفی ۵۳۱)
و برخی دیگر حدیث شنید.کسانی چون عمر بن علی دمشقی (متوفی ۵۷۵)، ابوالفرج یحیی بن محمود ثقفی (متوفی ۵۸۴)، ابوموسی محمد بن ابی بکر مَدِینی (متوفی ۵۸۱)، محمد بن احمد صَیْدلانی (متوفی ۶۰۳)، ناصر بن محمد وَیْرج (متوفی ۵۹۳)،
و عفیفة بنت احمدبن عبدالله مهران (متوفی ۶۰۶) از او حدیث شنیدند.
جعفر، نایب پدرش در امر
قضا بود
و پس از پدرش، قاضی القضاة بغداد شد.
همچنین در ۵۶۰ با مرگ
وزیرِ مستنجد، ابوالمظفر یحیی بن هُبَیْرَه شیبانی،
وزارت مستنجد را هم برعهده گرفت.
جعفر در ۵۶۳ فوت کرد
و در بغداد
دفن شد. پس از مدتی،
جسد او
و پدرش را به مکانی در برابر
مسجد جامع منصور منتقل کردند.
ابوالفتوح عبدالله، فرزند دیگر ثقفی بود.از تاریخ
تولد او اطلاعی در دست نیست.وی علاوه بر پدرش، از ابوالوقت عبدالاول صوفی (متوفی ۵۵۳)
و احمد بن یحیی بن ناقه کوفی (زنده در ۵۵۲) حدیث شنید.عبدالله، نایب برادرش (جعفر) در قضا بود
و پس از وی تا هنگام وفات، عهده دار
امور حسبه و قضاوت غرب بغداد
و نواحی مَزْیَدیه
و کوفه شد.عبدالله در ۵۸۰ از دنیا رفت.
فرزند دیگر ثقفی، عبدالرحمان، نیز
حنفی مذهب بود.
تاریخ
ولادت او معلوم نیست.وی از پدرش
و ابوالوقت عبدالاول صوفی
و احمد بن یحیی بن ناقه حدیث شنید.عبدالرحمان قضاوت ناحیه نهر عیسی را بر عهده داشت.وی در ۵۹۷ در بغداد از دنیا رفت
و در کنار
مرقد پدرش دفن شد.
(۱) محمدمحسن آقابزرگ طهرانی، طبقات اعلام الشیعة: الثقات العیون
فی سادس القرون، چاپ علی نقی منزوی، بیروت ۱۳۹۲/ ۱۹۷۲.
(۲) ابن ابی الوفا، الجواهر المضیّة
فی طبقات الحنفیّة، چاپ عبدالفتاح محمدحلو، ریاض ۱۴۱۳/۱۹۹۳.
(۳) ابن جوزی، المنتظم
فی تاریخ الملوک
و الامم، چاپ محمد عبدالقادر عطا
و مصطفی عبدالقادر عطا، بیروت ۱۴۱۲/ ۱۹۹۲.
(۴) ابن عماد.
(۵) ابن کثیر،
البدایة و النهایة، چاپ علی شیری، بیروت ۱۴۰۸/ ۱۹۸۸.
(۶) ابن نجار، ذیل تاریخ بغداد، در احمدبن علی خطیب بغدادی، تاریخ بغداداو، مدینة السلام، چاپ مصطفی عبدالقادر عطا، ج ۱۶ـ۲۰، بیروت ۱۴۱۷/ ۱۹۹۷.
(۷) حسن امین، مستدرکات اعیان الشیعة، بیروت ۱۴۰۸ـ۱۴۱۶/ ۱۹۸۷ـ۱۹۹۶.
(۸) عبدالحسین امینی، الغدیر
فی الکتاب و السنة و الادب، ج ۵، بیروت ۱۳۸۷/۱۹۶۷.
(۹) تقی الدین بن عبدالقادر تمیمی، الطبقات السنیة
فی تراجم الحنفیة، چاپ عبدالفتاح محمد حلو، ریاض، ج ۲، ۱۴۰۳/ ۱۹۸۳، ج ۴، ۱۴۱۰/ ۱۹۸۹.
(۱۰) محمدبن احمد ذهبی، سیراعلام النبلاء، چاپ شعیب ارنؤوط
و دیگران، بیروت ۱۴۰۱ـ۱۴۰۹/۱۹۸۱ـ ۱۹۸۸.
(۱۱) محمدبن احمد ذهبی، العبر
فی خبر من غبر، ج ۴، چاپ صلاح الدین منجد، کویت ۱۹۸۴.
(۱۲) محمدبن احمد ذهبی، المختصر المحتاج الیه من تاریخ ابن الدّبیثی، در احمدبن علی خطیب بغدادی، تاریخ بغداداو، مدینة الاسلام، چاپ مصطفی عبدالقادر عطا، ج ۱۵، بیروت ۱۴۱۷/ ۱۹۹۷.
(۱۳) صفدی.
(۱۴) عبدالعظیم بن عبدالقوی منذری، التکملة لوفیات النقلة، چاپ بشارعواد معروف، بیروت ۱۴۰۱/۱۹۸۱
دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «ثقفی»، شماره۴۲۵۵.