• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عطف (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




عِطْف (به کسر عین و سکون طاء) یکی از مفردات در قرآن کریم، که به صورت (ثانِيَ‌ عِطْفِهِ‌) به کار رفته و به معنای اعراض شخص از چیزی است.



عِطْف: (بر وزن عِلْم) جانب و طرف است.
در لغت آمده: «عِطْفَا الرَّجُلِ: جَانِبَاهُ» دو طرف مرد از شانه تا زانو و چون كسى از چيزى اعراض كند گويند: «ثَنَى‌ عِطْفَهُ‌: أَعْرَضَ وَ جَفَا».


(وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يُجادِلُ فِي اللَّهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ وَ لا هُدىً وَ لا كِتابٍ مُنِيرٍ • ثانِيَ‌ عِطْفِهِ‌ لِيُضِلَّ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ‌) «بعضى از مردم درباره خدا مجادله ميكنند بى‌آنكه دانشى و هدايتى و كتابى روشن داشته باشد، متكبرانه ميخواهد مردم را از راه خدا گمراه گرداند».
درباره آیه در «ثنی» توضيح داده شده است.


اين كلمه بيشتر از يكبار در کلام اللَّه نيامده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۱۶.    
۲. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص.    
۳. طریحی نجفی، مجمع البحرین، ج۵، ص۱۰۱.    
۴. حجّ/سوره۲۲، آیه۸-۹.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "عطف"، ج۵، ص۱۶.    






جعبه ابزار