عِظَم (به کسر عین و فتح ظاء) یکی از مفردات به کار رفته در قرآن کریم به معنای بزرگى است، سپس بطور استعاره بهر بزرگ گفته شد، محسوس باشد يا معقول، عين باشد يا معنى.
«هر كه محترمات خدا را تعظيم كند و بزرگ و محترم بدارد آن براى او پيش خدايش بهتر است». (وَ مَنْ يَتَّقِ اللَّهَ يُكَفِّرْ عَنْهُ سَيِّئاتِهِ وَ يُعْظِمْ لَهُ أَجْراً)،
