• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

علا (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




عَلا و عَلاء از مفردات به کار رفته در قرآن کریم به معنای بلندى و برترى و رفعت شأن است.



عَلا: عُلْو (بر وزن قُفْل) بلندى است.
عَلاء: برترى و رفعت شأن است.


عَلا، از نَصَرَ يَنْصُرُ آيد مثل «عَلَا الشَّىْ‌ءُ وَ النَّهارُ يَعْلُوا عُلُوّاً: ارْتَفَعَ».
عَلاء، از باب عَلِمَ يَعْلَمُ آيد «عَلى‌ فُلَانٌ فِى المَكارِمِ‌ يَعْلى‌ عَلاءً: شَرُفَ».
اين خلاصه فرق آندو است و گرنه در جاى همديگر نيز بكار ميروند.


علو بمناسبت معنى اولى در قهر و غلبه و تكبّر نيز استعمال ميشود:
(إِذاً لَذَهَبَ كُلُّ إِلهٍ بِما خَلَقَ وَ لَعَلا بَعْضُهُمْ عَلى‌ بَعْضٍ‌)، «آنگاه هر خدا مخلوق خويش تصاحب ميكرد و يكى بر ديگرى غلبه و برترى ميكرد».
(إِنَّ فِرْعَوْنَ‌ عَلا فِي الْأَرْضِ وَ جَعَلَ أَهْلَها شِيَعاً)، «فرعون در زمين طغيان كرد و ظلم پيشه گرفت و مردم آنرا فرقه‌ها كرد».
(وَ لِيُتَبِّرُوا ما عَلَوْا تَتْبِيراً)، «و تا هلاك كنند آنچه را كه غلبه كردند هلاك وحشتناكى‌».
(لَتُفْسِدُنَّ فِي الْأَرْضِ مَرَّتَيْنِ وَ لَتَعْلُنَ‌ عُلُوًّا كَبِيراً)، «حتما حتما دو بار در زمين فساد و طغيان بزرگ ميكنيد».


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۳۶.    
۲. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۵۸۲.    
۳. طریحی نجفی، مجمع البحرین، ج۱، ص۳۰۴.    
۴. مؤمنون/سوره۲۳، آیه۹۱.    
۵. قصص/سوره۲۸، آیه۴.    
۶. اسراء/سوره۱۷، آیه۷.    
۷. اسراء/سوره۱۷، آیه۴.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "علا"، ج۵، ص۳۶.    






جعبه ابزار