وی در سال ۱۰۳۹ هـ .ق در شهر مقدس قم دیده به جهان گشود و پس از طی مراتب علم و تحصیل به والاترین درجات در علوم مختلف دست یافت و در نشر آثار و اخبار شریفه مجاهدت و تلاش های فراوانی کرد. ایشان به خاطر علاقه ای که به نشر معارف اهل بیت داشتند، در مجالس و محافل و درس طلاب و تدوین کتب حدیث و شرح کتابهای وزین حدیثی مثل اصول کافی و نهج البلاغه به فعالیت پرداختند. مؤلف در سخت کوشی، ورع و پرهیزگاری اسطوره بوده و به احیاء نام و ذکر ائمه علاقه وافری داشتند. علامه مدرس، وفات او را بین سالهای ۱۱۱۲ هـ .ق و ۱۱۲۳ هـ .ق ذکر کرده اند.
شرح مفاتیح شرایع
الجامعه فی الاصول فی الفروع و الاخلاق
تحفة الابرار
اصول الدین
نضد الایضاح
الوجیز فی تفسیر القرآن العزیز
زبور الهی
عروه الاخبار
حاشیه علی اصول کافی
شرح لطیف علی نهج البلاغه
معادن الحکمة فی مکاتیب الائمه و ۷۰ عنوان کتاب دیگر.
[۲] علامه مدرسی، ریحانه الادب، ج ۲، ص ۱۳۲. ـ و مقدمه کتاب معادن الحکمه، به قلم آیت الله مرعشی نجفی.
