علو (مفردات‌قرآن)

عُلُوّ یکی از مفردات به کار رفته در قرآن کریم به معنای ارتفاع و تکبّر و طغیان است.

عُلُوّ: بمعنى ارتفاع است، مثل عُتُوّ و در معنى تکبّر و طغیان نيز بكار رود، مثل‌: (وَ لَتَعْلُنَ‌ عُلُوًّا كَبِيراً).

۱.	↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۳۷.
۲.	↑ راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۵۸۲.
۳.	↑ طریحی نجفی، مجمع البحرین، ج۱، ص۳۰۲.
۴.	↑ اسراء/سوره۱۷، آیه۴.