عور (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عَوْر (به فتح عین و سکون واو) یکی از مفردات به کار رفته در
قرآن کریم به معنای هر چيزى است كه
انسان از ظاهر شدن آن شرم دارد و نيز هر چيزيكه انسان از آن ميترسد.
عَوْر:
عورت هر چيزى است كه انسان از ظاهر شدن آن شرم دارد. مثل
آلت تناسلی و نيز هر چيزيكه انسان از آن ميترسد مثل شكاف و محل عبور در مرزها.
راغب گويد: عورة سوأه انسان است (آلت تناسل) و آن كنايه و اصلش از عار است زيرا در ظاهر شدن آن عار هست، از اين جهت زنان عورت ناميده شده‌اند.
(يَقُولُونَ إِنَّ بُيُوتَنا عَوْرَةٌ وَ ما هِيَ بِعَوْرَةٍ إِنْ يُرِيدُونَ إِلَّا فِراراً)،
مراد از عورة در
آیه بى‌حفاظ بودن است، كه بيم حمله و تاراج هست. در
جنگ خندق عدّه‌اى از
رسول خدا (صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) اجازه ميخواستند به شهر بر گردند و ميگفتند خانه‌هاى ما بى‌حفاظ است مى‌ترسيم تاراج كنند خدا فرمود: خانه‌ها بى‌حفاظ نيستند اينها جز فرار قصدى ندارند.
(أَوِ الطِّفْلِ الَّذِينَ لَمْ يَظْهَرُوا عَلى عَوْراتِ النِّساءِ)،
آيه درباره جواز اظهار
زینت زن است، مراد از عورات چيزهاى پوشاندنى و نگفتنى زنان است، يعنى: «جايز است زينت خود را به اطفالي كه به نگفتنى‌ها و پوشاندنيهاى زنان واقف نيستند اظهار كنند».
(لِيَسْتَأْذِنْكُمُ الَّذِينَ مَلَكَتْ أَيْمانُكُمْ وَ الَّذِينَ لَمْ يَبْلُغُوا الْحُلُمَ مِنْكُمْ ثَلاثَ مَرَّاتٍ مِنْ قَبْلِ صَلاةِ الْفَجْرِ وَ حِينَ تَضَعُونَ ثِيابَكُمْ مِنَ الظَّهِيرَةِ وَ مِنْ بَعْدِ صَلاةِ الْعِشاءِ ثَلاثُ عَوْراتٍ لَكُمْ)،
در اين آيه سه وقت خلوت عورت ناميده شده كه انسان لباس خويش را ميكند و عورتش ظاهر ميشود چنانكه در مجمع فرموده؛
و يا از آنجهت كه شخص شرم دارد در آن حالات كسى جز زنش در پيشش باشد. يعنى: «غلامان و كنيزان و بچه‌هاى نابالغ سه بار در آمدن پيش شما اجازه بخواهند: پيش از
نماز فجر و آنگاه كه از گرماى ظهر لباس خويش را ميكنيد و پس از
نماز عشاء كه سه وقت خلوت است براى شما».
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "عور"، ج۵، ص۶۸.
