• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عور (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




عَوْر (به فتح عین و سکون واو) یکی از مفردات به کار رفته در قرآن کریم به معنای هر چيزى است كه انسان از ظاهر شدن آن شرم دارد و نيز هر چيزيكه انسان از آن ميترسد.



عَوْر: عورت هر چيزى است كه انسان از ظاهر شدن آن شرم دارد. مثل آلت تناسلی و نيز هر چيزيكه انسان از آن ميترسد مثل شكاف و محل عبور در مرزها.
راغب گويد: عورة سوأه انسان است (آلت تناسل) و آن كنايه و اصلش از عار است زيرا در ظاهر شدن آن عار هست، از اين جهت زنان عورت ناميده شده‌اند.


(يَقُولُونَ إِنَّ بُيُوتَنا عَوْرَةٌ وَ ما هِيَ‌ بِعَوْرَةٍ إِنْ يُرِيدُونَ إِلَّا فِراراً)، مراد از عورة در آیه بى‌حفاظ بودن است، كه بيم حمله و تاراج هست. در جنگ خندق عدّه‌اى از رسول خدا (صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) اجازه ميخواستند به شهر بر گردند و ميگفتند خانه‌هاى ما بى‌حفاظ است مى‌ترسيم تاراج كنند خدا فرمود: خانه‌ها بى‌حفاظ نيستند اينها جز فرار قصدى ندارند.
(أَوِ الطِّفْلِ الَّذِينَ لَمْ يَظْهَرُوا عَلى‌ عَوْراتِ‌ النِّساءِ)، آيه درباره جواز اظهار زینت زن است، مراد از عورات چيزهاى پوشاندنى و نگفتنى زنان است، يعنى: «جايز است زينت خود را به اطفالي كه به نگفتنى‌ها و پوشاندنيهاى زنان واقف نيستند اظهار كنند».
(لِيَسْتَأْذِنْكُمُ الَّذِينَ مَلَكَتْ أَيْمانُكُمْ وَ الَّذِينَ لَمْ يَبْلُغُوا الْحُلُمَ مِنْكُمْ ثَلاثَ مَرَّاتٍ مِنْ قَبْلِ صَلاةِ الْفَجْرِ وَ حِينَ تَضَعُونَ ثِيابَكُمْ مِنَ الظَّهِيرَةِ وَ مِنْ بَعْدِ صَلاةِ الْعِشاءِ ثَلاثُ‌ عَوْراتٍ‌ لَكُمْ‌)، در اين آيه سه وقت خلوت عورت ناميده شده كه انسان لباس خويش را ميكند و عورتش ظاهر ميشود چنانكه در مجمع فرموده؛ و يا از آنجهت كه شخص شرم دارد در آن حالات كسى جز زنش در پيشش باشد. يعنى: «غلامان و كنيزان و بچه‌هاى نابالغ سه بار در آمدن پيش شما اجازه بخواهند: پيش از نماز فجر و آنگاه كه از گرماى ظهر لباس خويش را ميكنيد و پس از نماز عشاء كه سه وقت خلوت است براى شما».


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۶۸.    
۲. طریحی نجفی، مجمع البحرین، ج۳، ص۴۱۶.    
۳. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۵۹۵.    
۴. احزاب/سوره۳۳، آیه۱۳.    
۵. نور/سوره۲۴، آیه۳۱.    
۶. نور/سوره۲۴، آیه۵۸.    
۷. طبرسی، مجمع البیان، ج۷، ص۲۴۲.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "عور"، ج۵، ص۶۸.    






جعبه ابزار