• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عَبَسَ (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



عَبَسَ
عَبَسَ:(ثُمَّ عَبَسَ وَ بَسَرَ)
«عَبَسَ» از مادّه‌ «عُبوس» (بر وزن جُلوس) به معناى در هم كشيدن چهره است.



(ثُمَ‌ عَبَسَ‌ وَ بَسَرَ) (و چهره درهم كشيد و عجولانه دست به كار شد.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: فعل عبس از ماده عبوس است كه به معناى تقطيب چهره است، در مجمع البيان مى‌گويد: عبوس كردن چهره، تقطيب و تكليح آن در معنا نظير همند، و جامع همه، ترش كردن رو، و گرفتگى صورت است در مقابل طلاقت و بشاشت كه به معناى گشاده‌رويى است. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )


۱. مدثر/سوره۷۴، آیه ۲۲.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۵۴۴.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۴، ص۸۴.    
۴. مدثر/سوره۷۴، آیه ۲۲.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۷۶.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۱۳۶.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۸۷.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۶۷.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۵۸۶.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه‌، بر گرفته از مقاله «عَبَسَ»، ص۳۷۲.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره مدثر | لغات قرآن




جعبه ابزار