عَبْدَنَا عَبْدَنَا:(فَكَذَّبُوا عَبْدَنَا وَ قالُوا) ref>قمر/سوره۵۴، آیه۹. تعبير به «عَبْدَنَا» (بنده ما) اشاره به اين است كه، اين قوم مغرور و طغيانگر، در حقيقت با ما طرف بودند، نه با شخص «نوح».
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: به منظور تجليل از آن جناب و تعظيم امر او، و نيز اشاره به اين نكته بود كه برگشت تكذيب او به تكذيب خداى تعالى است، چون او بنده خدا بود و خودش چيزى نداشت، هر چه داشت از خدا بود.
