• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عَرْض (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



عَرْض
مقالات مرتبط: عرض (فقه).

عَرْض: (جَنَّةٍ عَرْضُها كَعَرْضِ)
«عَرْض» در اين‌جا در مقابل «طول» نيست آن چنان كه بعضى از مفسران گفته‌اند، و به دنبال آن در جستجوى طول چنان بهشتى هستند كه عرضش همچون آسمان و زمين است، و از اين نظر به زحمت افتاده‌اند! بلكه‌ «عرض»در اين گونه استعمالات، به معناى وسعت است، مانند تعبير «پهنه» در فارسى مى‌گویيم: پهنه دشت، يعنى وسعت صحرا.



(سَابِقُوا إِلَى مَغْفِرَةٍ مِّن رَّبِّكُمْ وَ جَنَّةٍ عَرْضُهَا كَعَرْضِ السَّمَاء وَ الْأَرْضِ أُعِدَّتْ لِلَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَ رُسُلِهِ ذَلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَن يَشَاءُ وَ اللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ) (به پيش تازيد براى رسيدن به آمرزش پروردگارتان و بهشتى كه پهنه آن مانند پهنه آسمان و زمين است و براى كسانى كه به خدا و پيامبرانش ایمان آورده‌اند؛ آماده شده است، اين فضل خداوند است كه به هركس بخواهد مى‌دهد؛ و خداوند داراى فضل عظيم است.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه عرض گشادى و وسعت بهشت است، نه عرض در مقابل طول و اين استعمال استعمالى شايع است، و گويا خواسته است نهايت درجه وسعت را بفهماند. ولى بعضى‌ گفته‌اند: مراد از عرض همان عرض مقابل طول است و اگر تنها عرض بهشت را ذكر كرد، و نامى از طول آن نبرد براى اين بود كه اين كلمه به معناى خط كوتاه‌تر از دو خط امتداد است، و معلوم است كه وقتى عرض بهشت مانند عرض آسمان و زمين باشد قهرا طول آن بيشتر از طول آسمان و زمين خواهد بود.
ليكن اين وجه خالى از تحكم و بدون دليل سخن گفتن نيست، براى اينكه هيچ دليلى نداريم كه طول و عرض آسمان و زمين برابرند، و طول بهشت از عرض آن زيادتر است، تا لازمه‌اش اين باشد كه وقتى عرض بهشت برابر عرض آسمان و زمين بود طولش از طول آن دو بيشتر باشد، چون ممكن است گاهى طول و عرض برابر هم باشند، مانند طول و عرض در مربع و دائره و در سطح كره و غيره، گاهى هم مى‌شود كه طول بيشتر از عرض باشد. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )


۱. حدید/سوره۵۷، آیه۲۱.    
۲. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۳، ص۳۷۳.    
۳. حدید/سوره۵۷، آیه۲۱.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۵۴۰.    
۵. الألوسی، شهاب الدین، تفسیر روح المعانی، ج۱۴، ص۱۸۵.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۲۹۱.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۱۶۶.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۲۳۷.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۳۶۱.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه‌، بر گرفته از مقاله «عَرْض»، ص۳۷۸.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره حدید | لغات قرآن




جعبه ابزار