• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عَفَوا (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



عَفَوا

عَفَوا:(حَتَّى عَفَوْا وَ قالُوا)
«عَفَوا» از مادّه‌ «عفْو» گاهى به معناى كثرت و زيادى آمده. گاهى به معناى ترک كردن و اعراض نمودن.
گاهى نيز به معناى آثار چيزى را محو كردن، ولى بعيد نيست، ريشه همه آن‌ها همان ترک كردن بوده باشد، منتها، گاهى چيزى را به حال خود رها مى‌كنند تا ريشه بدواند و توالد و تناسل كند و افزايش يابد؛ و گاهى رها مى‌كنند تا تدريجاً محو و نابود گردد، از اين جهت به معناى افزايش و يا نابودى نيز آمده است.



(ثُمَّ بَدَّلْنَا مَكَانَ السَّيِّئَةِ الْحَسَنَةَ حَتَّى عَفَواْ وَّ قَالُواْ قَدْ مَسَّ آبَاءنَا الضَّرَّاء وَ السَّرَّاء فَأَخَذْنَاهُم بَغْتَةً وَ هُمْ لاَ يَشْعُرُونَ) (سپس هنگامى كه اين هشدارها در آنان اثر نگذاشت)، نيكى و فراوانى نعمت و رفاه را به جاى بدى قرار داديم؛ آن‌چنان كه فزونى گرفتند، و مغرور شدند، و گفتند: « (تنها ما نبوديم كه گرفتار اين مشكلات شديم؛)» به پدران ما نيز ناراحتى و شادمانى رسيد.» چون چنين شد، آنها را به سبب اعمالشان ناگهان گرفتيم و مجازات كرديم، در حالى كه درک نمى‌كردند.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه عفوا از ماده عفو است كه به معناى كثرت تفسير شده، يعنى تا آن‌كه زياد كردند مال و اولاد را بعد از آن‌كه خداوند با فرستادن بلا كم كرده بود مال و اولادشان را ممكن هم هست كه به معناى محو اثر بوده باشد و لو اين‌كه مفسرين اين احتمال را نداده‌اند. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )


۱. اعراف/سوره۷، آیه۹۵.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۵۷۴.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۲۹۹.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۶، ص۳۱۴- ۳۱۵.    
۵. اعراف/سوره۷، آیه۹۵.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۱۶۲.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۸، ص۲۵۲.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۸، ص۲۰۰.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۹، ص۱۸۷.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۶۹۵.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه‌، بر گرفته از مقاله «عَفَوا»، ص۳۸۵.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره اعراف | لغات قرآن




جعبه ابزار