• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

غبیراء (اصلی)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



غُبَیراء، هم به معنای فقّاع ، و هم به معنای سنجد می باشد.



از عنوان یاد شده به معنای نخست به مناسبت در باب طهارت و اطعمه و اشربه سخن گفته‌اند.


عنوان غبیراء در حدیثی نبوی ، نقل شده و در منابع اهل سنّت آمده که آن حضرت از آن نهی کرده است.
از دیدگاه فقهای شیعه امامی ، فقّاع حرام است؛ لیکن اهل سنّت آن را حرام نمی‌دانند. فقهای شیعه در مقابل دیدگاه اهل سنّت به حدیث یاد شده که در منابع روایی آنان آمده، علیه ایشان احتجاج کرده‌اند.


از غبیراء به معنای دوم در باب اطعمه و اشربه سخن گفته‌اند.
براساس روایتی، گوشت سنجد، گوشت بدن، پوست آن پوست بدن و هسته آن استخوان را می‌رویاند. علاوه بر آن، کلیه‌ها را گرم ، معده را تمیز، ساقها را قوی ، از ابتلا به جذام پیشگیری و از ابتلا به بواسیر حفظ می‌کند.
[۳] الوافی، ج۱۹، ص۴۱۱.



۱. الإنتصار، ج۱، ص۴۱۸ ۴۲۱.    
۲. الرسائل العشر، شیخ طوسی، ج۱، ص۲۵۵ ۲۵۸.    
۳. الوافی، ج۱۹، ص۴۱۱.
۴. جواهر الکلام، ج۳۶، ص۴۹۲.    



فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، ج۵، ص۵۳۶، برگرفته از مقاله «غبیراء».    



جعبه ابزار