• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

غَنیٌّ حَمیْدٌ (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





غَنیٌّ حَمیْدٌ: (اللَّهَ غَنِيٌّ حَميدٌ)
تعبير به‌ «غَنیٌّ حَمیْدٌ» اشاره به اين است كه شكرگزار در برابر افراد عادى، يا چيزى به بخشنده نعمت مى‌دهد و يا اگر چيزى نمى‌دهد، با ستايش او مقامش را در انظار مردم بالا مى‌برد؛ ولى در مورد خداوند هيچ يک از اين دو، معنا ندارد، او از همگان بى نياز است و شايسته ستايش همه ستايشگران، فرشتگان حمد او مى‌گويند و تمام ذرات موجودات به تسبيح و حمد او مشغول هستند و اگر انسانى به زبان قال، كفران كند، كمترين اثرى ندارد، حتى ذرات وجود خودش، به زبان حال مشغول حمد و ثناى او هستند!



(وَلَقَدْ آتَيْنَا لُقْمَانَ الْحِكْمَةَ أَنِ اشْكُرْ لِلَّهِ وَمَن يَشْكُرْ فَإِنَّمَا يَشْكُرُ لِنَفْسِهِ وَمَن كَفَرَ فَإِنَّ اللَّهَ غَنِيٌّ حَمِيدٌ) (ما به لقمان حكمت داديم و به او گفتيم: شكر خدا را به جاى آور. هر كس شكرگزارى كند، تنها به سود خويش شكر مى‌كند و آن كس كه كفران كند، زيانى به خدا نمى‌رساند، چرا‌كه خداوند بى‌نياز و ستوده است.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: اين آیه بى نيازى خدا را خاطرنشان مى‌سازد و مى‌فرمايد فايده شكر تنها به خود شاكر عايد مى‌شود، هم‌چنان‌كه ضرر كفران هم به خود كفران كننده عايد مى‌گردد، نه به خدا، چون خدا غنى مطلق است و احتياج به شكر كسى ندارد و چون حمید و محمود است، چه شكرش بگزارند و چه نگزارند، پس كفران هم به او ضرر نمى‌رساند. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)


۱. لقمان/سوره۳۱، آیه۱۲.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۱۶.    
۳. حَمِیْدٌ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۷، ص۴۸.    
۴. لقمان/سوره۳۱، آیه۱۲.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۴۱۲.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۶، ص۳۲۱.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۶، ص۲۱۵.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۹، ص۱۷۱.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۴۹۴.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله « غَنیٌّ حَمیْدٌ»، ص۴۰۴.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره یس | لغات قرآن




جعبه ابزار