فاجر (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
فاجِر (به کسر جیم) از
واژگان قرآن کریم به معنای عامل
گناه است و جمع آن
فَجَرَه (به فتح فاء و جیم) و
فُجّار (به ضم فاء و تشدید جیم) است.
فاجِر:
عامل گناه است.
گناه را به قول راغب از آن فجور گويند كه پرده ديانت را پاره می‌كند،
عامل آن فاجِر است.
(وَ لا يَلِدُوا إِلَّا فاجِراً كَفَّاراً) (و جز نسلى
فاجر و
کافر به دنيا نمى‌آورند).
فَجَرَه و
فُجّار: جمع فاجِر در قرآن فَجَرَه و فُجّار است:
(أَمْ نَجْعَلُ الْمُتَّقِينَ كَالْفُجَّارِ) (يا پرهيزگاران را همچون فاجران (قرار دهیم)؟!)
و
(أُولئِكَ هُمُ الْكَفَرَةُ الْفَجَرَةُ) (آنان همان كافران و فاجرانند).
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "فجر"، ج۵، ص۱۵۲.
