• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

فارس أرجانی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





ابوشجاع فارس بن سلیمان ارجانی دانشمندی برجسته و عالمی فاضل بود که در قرن چهارم هجری قمری می‌زیست. او اهل ارجان، یکی از توابع اهواز بود و به همین دلیل به ارّجانی شهرت یافت.




أرجانی منسوب به ارجان از توابع اهواز است.
از علمای بزرگ امامیه به شمار می‌رفت و در ادبیات و حدیث، دستی قوی داشت.
با بزرگانی همچون یحیی بن زکریا نرماشیری و محمد بن بحررهنی همنشین بود و از آنان بهره علمی برد.
ظاهراً ارجانی خود نیز کرسی تدریس داشته و استادی معروف بوده؛ چه اینکه به گزارش نجاشی، قاضی ابوالحسین محمد بن عثمان بن حسن نصیبی در ارجان در قرائت از او بهره برده و ابوالعباس احمد بن نوح سیرافی (زنده در قرن ۴ ق) و استاد نجاشی از او اجازه کتبی نقل حدیث داشته است.
رجال شناسان امامیه، وی را ممدوح و مورد اعتماد دانسته‌اند.



فارس أرجانی با بزرگانی همچون یحیی بن زکریا نرماشیری و محمد بن بحررهنی همنشین بود و از آنان بهره علمی برد.



به گزارش نجاشی، قاضی ابوالحسین محمد بن عثمان بن حسن نصیبی در ارجان در قرائت از ابوشجاع بهره برده و ابوالعباس احمد بن نوح سیرافی (زنده در قرن ۴ ق) و استاد نجاشی از او اجازه کتبی نقل حدیث داشته است.



أرجانی اثری با عنوان مسند ابی نواس وحجی واشعب وبهلول وجعیفران ومارووا من الحدیث دارد.



تاریخ درگذشت فارس أرجانی دانسته نیست؛ ولی با توجه به اجازه وی به ابن نوح می توان گفت در سده چهارم می‌زیسته است.

(دیگر منابع: )


۱. نجاشی، ابو عباس، رجال نجاشی، ج ۱، ص ۳۱۰.    
۲. نجاشی، ابو عباس، رجال نجاشی، ج ۱، ص ۳۱۰.    
۳. نجاشی، ابو عباس، رجال نجاشی، ج ۱، ص ۳۱۰.    
۴. نجاشی، ابو عباس، رجال نجاشی، ج ۱، ص ۳۱۰.    
۵. حلی، ابن‌داوود، الرجال، ج ۱، ص ۱۵۰.    
۶. محمدباقر، الوجیزه، ج ۱، ص ۱۳۸.    
۷. نجاشی، ابو عباس، رجال نجاشی، ج ۱، ص ۳۱۰.    
۸. نجاشی، ابو عباس، رجال نجاشی، ج ۱، ص ۳۱۰.    
۹. خوئی، سیدابوالقاسم، معجم الرجال الحدیث، ج ۱۴، ص ۲۶۴.    
۱۰. خوئی، سیدابوالقاسم، معجم الرجال الحدیث، ج ۱۴، ص ۲۶۴.    



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «فارس - أرجانی»، ج ۲، ص ۳۲۲.






جعبه ابزار