• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

فافاء خام

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



به دارنده لکنت در حرف فا، فأفاء می‌گویند.



فأفاء بر کسی اطلاق می‌گردد که نمی‌تواند «فا» را تلفظ کند و هنگام تلفظ آن را به حرفی دیگر تبدیل می‌کند و نیز کسی که هنگام تلفظ حرف «فا» زبانش می‌گیرد و آن را با تکرار تلفظ می‌نماید. از آن به مناسبت در باب صلات و دیات سخن گفته‌اند.

۱.۱ - در صلات

به قول مشهور ، امامت جماعت فأفا به معنای نخست (تبدیل حرف «فا» به حرفی دیگر) برای غیر همانندش (تلفظ کنندگان صحیح حرف فا) جایز نیست.
[۳] مفتاح الکرامة، ج۶، ص۱۶۳۸.
در اینکه به معنای دوم (تلفظ «فا» با تکرار) جایز است یا نه، اختلاف می‌باشد. جمعی آن را جایز دانسته‌اند.
[۶] نهایة الإحکام، ج۲، ص۱۴۹.
برخی در این صورت نیز حکم به عدم جواز امامت کرده‌اند.

۱.۲ - در دیات

چنانچه کسی به سبب جنایت وارد آمده از دیگری زبانش در بعض حروف لکنت پیدا کند، مانند آنکه فأفا شود، بر عهده جانی حکومت ( ارش ) ثابت می‌شود.


۱. لسان العرب، ج۱، ص۱۱۹، واژه «فأفأ».    
۲. جواهرالکلام، ج۱۳، ص۳۴۲.    
۳. مفتاح الکرامة، ج۶، ص۱۶۳۸.
۴. جواهرالکلام، ج۱۳، ص۳۴۲.    
۵. المعتبر، ج۲، ص۴۳۸.    
۶. نهایة الإحکام، ج۲، ص۱۴۹.
۷. ذکری الشیعة، ج۴، ص۳۹۷.    
۸. مسالک الافهام، ج۱، ص۳۱۴.    
۹. البیان، ص۲۳۰.    
۱۰. جواهرالکلام، ج۱۳، ص۳۴۲.    
۱۱. تحریر الاحکام، ج۵، ص۵۷۶.    
۱۲. جواهر الکلام، ج۴۳، ص۲۲۸.    



فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، ج۵، ص۶۴۰، برگرفته از مقاله «فأفاء».    



جعبه ابزار