• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

فاه (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




فاه (به فتح فاء) از واژگان قرآن کریم به معنای دهان و جمع آن اَفْواه است.



فاه: دهان است. همچنين است فُوه و فيه و فَم.


(إِلَّا كَباسِطِ كَفَّيْهِ إِلَى الْماءِ لِيَبْلُغَ‌ فاهُ‌) «مگر مانند كسی‌كه دو دستش را به‌سوى آب باز كرده تا به دهانش برسد».

۲.۱ - افواه

اَفْواه:جمع فاه، اَفْواه است‌: (وَ تَقُولُونَ‌ بِأَفْواهِكُمْ‌ ما لَيْسَ لَكُمْ بِهِ عِلْمٌ‌) (و با دهان خود سخنى مى‌گفتيد كه به آن یقین نداشتيد).


۱. قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۲۱۳.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۵۰.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۳۵۷.    
۴. زبیدی، مرتضی، تاج العروس، ج۱۹، ص۷۵.    
۵. رعد/سوره۱۳، آیه۱۴.    
۶. نور/سوره۲۴، آیه۱۵.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۵۱.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "فاه"، ج۵، ص۲۱۳.    






جعبه ابزار