فخرالدّین ابوالرّضا حیدر بن ابیطالب بن ابی زید احمد بن حسین بن سرهنگ رویدشتی اصفهانی، شاعر، محدث و ادیب دانشمند عصر سلجوقی. در اصفهان به وعظ و خطابه مشغول بود. خوشکلام و شیرینسخن و فصیح و بلیغ بود. سفری به بغداد رفته و از مالک بن احمد بانیاسی حدیث شنید. سپس به وطن خود بازگشته و در سال ۵۴۸ق وفات یافت. وی به زبان عربی اشعاری دارد.
[۱]ابنفوطی، عبدالرزاق بن احمد، تلخیص مجمع الآداب، ج۳، الجزء الرابع، ص۱۶۶.