فراق خام
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
فراق: جدا شدن زن و شوهر از یکدیگر را گویند.
از عنوان یاد شده در بابهای طلاق، خلع، مبارات، ظهار، ایلاء و لعان سخن گفتهاند.
برخی فقها به جهت شمول عنوان «فراق» نسبت به طلاق و دیگر اسباب جدایی زن و شوهر، آن را عنوان باب فقهی قرار داده و عناوین طلاق، خلع، مبارات، ظهار، ایلاء و لعان را به صورت بخشهای جداگانه در ذیل آن مطرح کردهاند. (المراسم العلویة، ص ۱۵۹؛ قواعد الاحکام، ج ۳، ص ۱۱۹؛ ارشاد الاذهان ۲، ص ۴۱)
طلاق (طلاق)، خلع (خلع)، مبارات (مبارات) و لعان (لعان) از اسباب جدایی بین زن و شوهراند. چنانچه مردی همسرش را ظهار (ظهار) یا ایلاء (ایلاء) کند و در مدت تعیین شده از سوی حاکم شرع کفّاره ندهد و به همسرش رجوع نکند، حاکم او را مجبور به طلاق یا رجوع به همسرش مینماید.
ارتداد یا مسلمان شدن یکی از زن و شوهر و شیر دادن زن در مواردی که موجب پیدایی نسب بین زن و شوهر میشود (رضاع) از دیگر اسباب جداییاند. چنان که فسخ عقد نکاح به سبب یکی از مجوزهای فسخ، سبب دیگری برای جدایی است.
جنون (دیوانگی) در هر یک از زوجین؛ عنن (عنن)، خصاء (اخته) و جَبّ (جَبّ) در زوج؛ و قَرَن (قَرَن)، جذام (جذام)، برص (پیسی)، عَفَل (عفل)، افضاء (افضاء)، زمینگیری (زمینگیری) و کوری (نابینایی) در زوجه، تدلیس، عدم رضایت عمه و خاله به ازدواج شوهر با خواهر زاده یا برادر زاده آنان.
پایان یافتن یا بذل مدّت عقد در ازدواج موقت (ازدواج موقت). (المراسم العلویة، ص ۱۵۹؛ قواعد الاحکام، ج ۳، ص ۱۱۹؛ ارشاد الاذهان، ج ۲، ص ۴۱)
فهرست منابع:
(۱) المراسم العلویة
(۲) قواعد الاحکام
(۳) ارشاد الاذهان
(۴) الوسیلة
(۵) مفاتیح الشرائع
(۶) جواهر الکلام