|
| ||||||
(كانَتْ لَهُمْ جَنَّاتُ الْفِرْدَوْسِ نُزُلًا) (باغ‌هاى بهشت برين محلّ پذيرايى آنان خواهد بود). (الَّذِينَ يَرِثُونَ الْفِرْدَوْسَ هُمْ فِيها خالِدُونَ) (وارثانى كه بهشت برين را به ارث مى‌برند، و جاودانه در آن خواهند ماند). طبرسی خود فرموده: فردوس باغى است كه در آن ميوه، گل و ساير اسباب تمتّع و لذت جمع است. در کشّاف گفته: «الْفِرْدَوْسُ: هو البستان الواسع الجامع لاصناف الثّمر». در قاموس آنرا باغى كه جامع ميوه‌هاى تمام باغات است گفته و نيز درّه‌ها ... كه زجّاج نقل كرده. قول اقرب نيز قول قاموس است. [۱۶]
شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ذیل واژه «فردوس».
اين لفظ بيشتر از دو بار در قرآن نيامده است. ۳.۱ - نظر نگارندهبه نظر نگارنده: مراد از ذكر اين كلمه بيان وسعت نعمت‌هاى بهشتى است و اينكه تمام وسائل راحتى در آن جمع است، كه فرموده: (وَ فِيها ما تَشْتَهِيهِ الْأَنْفُسُ وَ تَلَذُّ الْأَعْيُنُ) (و در آنجا هر چه دل‌ها مى‌خواهد و چشم‌ها از آن لذت مى‌برد آماده است) و جمله (جَنَّاتُ الْفِرْدَوْسِ) مثل (جَنَّاتِ النَّعِيمِ) (باغ‌هاى پر نعمت بهشتى) است.كه راغب، نعیم را نعمت كثيره معنى كرده و مثل: (جَنَّاتِ عَدْنٍ) (باغ‌هاى جاويدان بهشتى) و (جَنَّاتُ الْمَأْوى) (باغ‌هاى جاويدان بهشتى ). در آيه (كانَتْ لَهُمْ جَنَّاتُ الْفِرْدَوْسِ نُزُلًا) فردوس صفت جنّات و مؤنّث است و مفرد مؤنّث صفت جمع مؤنّث آيد، مثل: «هبات وافرة» يعنى: «بهشت‌هاى واسع و پر نعمت منزل آنهاست». قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "فردوس"، ج۵، ص۱۵۸-۱۵۹. رده‌های این صفحه : جنت | مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان سوره کهف | واژه شناسی واژگان سوره مومنون | واژه شناسی واژگان عرفانی قرآن | واژه شناسی واژگان کلامی قرآن
|
