فصال (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
فِصال (به کسر فاء) از واژگان نهج البلاغه به معنای باز كردن طفل از شير است. این واژه یک بار در «نهج البلاغه» به كار رفته است.
فِصال به معنای باز كردن طفل از شير است.
به معاويه مى‌نويسد: درباره قاتلان عثمان حرف زياد گفتى اوّل در بيعت من داخل شو، سپس از آنها پيش من شكايت كن تا تو را و آنها را به كتاب خدا وادارم، امّا آنچه مى‌خواهى تو را در شام گذارم و قاتلان عثمان را پيش تو فرستم، آن مانند فريفتن طفل در اوّل باز كردن از شير است:
«أَمَّا تِلْکَ الَّتِی تُرِیدُ فَإِنَّهَا خُدْعَهُ الصَّبِیِّ عَنِ اللَّبَنِ فِی أَوَّلِ الْفِصَالِ وَ السَّلاَمُ لِأَهْلِهِ.» «امّا آنچه را تو مى‌خواهى، مانند فريب دادن طفل است، كه بخواهند وى را از شير بگيرند و سلام به آنها كه لياقت دارند»
(شرح‌های خطبه:
)
از این ماده یک مورد در «نهج» آمده است.
•
بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله « فصل »، ج۲، ص۸۱۸.
