• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

فضّه (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



دیگر کاربردها: فضه (ابهام‌زدایی).

فِضّة (به کسر فاء و تشدید ضاد) از واژگان قرآن کریم به معنای نقره است. علت تسميه نقره به فضّه آنست كه متفرّق می‌شود و نمی‌ماند.



فِضّة: نقره است.


(وَ حُلُّوا أَساوِرَ مِنْ‌ فِضَّةٍ) «زینت شده‌اند با دستبندهائى از نقره به‌خصوصى».
در مجمع ذيل آیه ۳۴ توبه فرموده، علّت تسميه زر به ذهب آنست كه می‌رود و فانى می‌شود و باقى نمی‌ماند و علت تسميه نقره به فضّه آنست كه متفرّق می‌شود و نمی‌ماند.


۱. قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۱۸۲.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۳۸.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۴، ص۲۲۳.    
۴. انسان/سوره۷۶، آیه۲۱.    
۵. توبه/سوره۹، آیه۳۴.    
۶. طبرسی، مجمع البیان، ج۵، ص۳۹.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "فضه"، ج۵، ص۱۸۲.    






جعبه ابزار