• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

فقه منصوص خام

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



فقه منصوص، احکام مسائل فقهیِ استخراج شده از کلام معصومان علیهم‌السّلام می باشد.



فقه منصوص، مقابل فقه مستنبط بوده و دربرگیرنده بخشی از مسائل فقهی است که به طور مستقیم از کلام معصومان علیهم‌السّلام به دست می‌آید و برای صدور فتوا از عین الفاظ روایات استفاده می‌شود.


توضیح:
در اوایل قرن چهارم هجری سبک جدیدی برای کتابت فتاوای فقهی به وجود آمد، زیرا فقها در استفاده از الفاظ روایات ائمه علیهم‌السّلام متعبد بودند و فتاوای خود را با به کارگیری عین الفاظ روایات ایشان صادر می‌نمودند؛ یعنی در هنگام تدوین کتاب‌های فقهی، متن روایت را بدون ذکر سند آن به عنوان فتوای خود می‌آوردند. مرحوم « شیخ صدوق »، پدر بزرگوارش « علی بن بابویه »، « شیخ مفید ، شیخ طوسی » از جمله این فقها بودند.
بنابراین، مسائلی که در آن زمان‌ها مطرح بوده، مسائل متلقات گرفته شده از معصومان علیهم‌السّلام بوده و به فقه آن زمان، فقه منصوص می‌گویند.


۱. سبحانی تبریزی، جعفر، المحصول فی علم الاصول، ج۳، ص (۲۱۳-۲۱۲).    
۲. خمینی، روح الله، انوار الهدایة فی التعلیقة علی الکفایة، ج۱، ص۲۶۱.    



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «فقه منصوص».



جعبه ابزار