فلح (مفردات‌نهج‌البلاغه)

فَلَح (به فتح فاء و لام) از واژگان نهج البلاغه به معنای رستگاری و نجات است.
فقط دو بار در «نهج البلاغه» آمده است.

فَلَح به معنى رستگارى و نجات است.

به برخی از مواردی که در نهج البلاغه به‌کار رفته است، اشاره می‌شود:

«أَفْلَحَ مَنْ نَهَضَ بِجَنَاحٍ أَوِ اسْتَسْلَمَ فَأَرَاحَ» «نجات يافت هر كه با ياورى قيام كرد، يا گردن نهاد و خودش را راحت نمود» (شرح‌های خطبه: )

از این ماده دو مورد در «نهج البلاغه» آمده است.

۱.	↑ قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۸۲۷.
۲.	↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۴۴.
۳.	↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۴۰۰.
۴.	↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغة، ت الحسون، ص۱۵۰، خطبه۵.
۵.	↑ عبده، محمد، نهج البلاغة، ط مطبعة، ج۱، ص۳۵، خطبه۵.
۶.	↑ صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۵۲، خطبه۵.
۷.	↑ شرح مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۵، خطبه۵.
۸.	↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۵۴۹.
۹.	↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۵۵۱.
۱۰.	↑ مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۱، ص۴۳۸.
۱۱.	↑ هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۹۶.
۱۲.	↑ ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۲۱۴.
۱۳.	↑ رضی، محمد، نهج البلاغة، ت الحسون، ص، خطبه.
۱۴.	↑ رضی، محمد، نهج البلاغة، ت الحسون، ص، خطبه.