فیل (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
فیل (به کسر فاء و سکون یاء) از
واژگان نهج البلاغه که نام حیوانی معروف است.
این واژه دو بار در «
نهج البلاغه» آمده است.
فیل حیوانی است معروف.
به برخی از مواردی که در نهج البلاغه به‌کار رفته است، اشاره می‌شود:
امام علی (علیه‌السلام) در توضیح عظمت
خداوند متعال چنین میفرمایند:
«فَسُبْحَانَ مَنْ أَدْمَجَ قَوَائِمَ الذَّرَّةِ وَالْهَمَجَةِ إلَى مَا فَوْقَهُمَا مِنْ خَلْقِ الْحِيتَانِ وَالاَْفْيِلَةِ» حيتان جمع
حوت و
فيله جمع
فيل است، «پاك و منزه است خدائيكه دستها و پاهاى مورچه ريز و پشّه ريز را در بدن آنها داخل كرد تا ما فوق آنها از آفرينش نهنگان و فيلها.»
(شرح‌های خطبه:
)
حضرت (علیه‌السلام) در خطبه ای درباره ساختمانهاى
بصره فرموده:
«لَهَا أَجْنِحَةٌ كَأَجْنَحَةِ النُّسُورِ، وَخَرَاطِيمُ كَخَرَاطِيمِ الْفِيَلَةِ» «بالهايى همانند بالهاى كركسان و خرطومهايى همچون خرطومهاى فيلان دارند.»
(شرح‌های خطبه:
)
از این ماده دو مورد در «نهج البلاغه» آمده است.
•
بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله « فیل »، ج۲، ص۸۳۷.
