• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

قاسم بیّانی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





ابومحمد قاسم بن اصبغ بن محمد بن یوسف بیّانی، اندلسی، قرطبی (۲۴۴-۳۴۰ هجری)، عالم برجسته اندلس از بیّانه، در قرطبه اقامت داشت. او در حدیث، رجال، فقه و ادبیات مهارت داشت و از استادانی در مکه، بغداد، کوفه و مصر بهره گرفت. پس از بازگشت به اندلس، به تدریس و تألیف پرداخت و شاگردان بزرگی چون عبدالوارث بن سفیان و سعید بن نصر از او روایت کردند. در سه سال پایانی عمر به علت کهولت دچار نسیان شد. از آثار مهم او می‌توان به المجتبی، احکام القرآن، الناسخ والمنسوخ و مسند مالک اشاره کرد.




اصل بیّانی از بیّانه، شهری در نواحی قرطبه بود ؛ اما در قرطبه می‌زیست.
از بقی بن مخلد و ابوعبداللّه خشنی و دیگران استماع حدیث کرد.
در سال ۲۷۴ هجری همراه چند تن دیگر از جمله محمد بن عبدالملک بن ایمن برای شنیدن حدیث و آموختن علم رهسپار شهرهای گوناگون شد.
در مکه از محمد بن اسماعیل صائغ و در بغداد از اسماعیل بن اسحاق قاضی و دیگران حدیث شنید.
از استادان کوفی، مصری و قیروانی نیز بهره‌ها برد و سپس با کوله باری از علم و دانش به اندلس بازگشت و در قرطبه ساکن شد، در آنجا مردم به او روی آوردند و در حدیث و رجال و ادبیات و شعر از وی بهره بردند.
بیّانی آشنایی بسیاری با حدیث و رجال داشت و فردی موثق بود و در زمره فقیهان و محدثان مالکی به شمار می‌رفت.
علمای بزرگ قرطبه همچون عبدالوارث بن سفیان، ابن جسور و سعید بن نصر از شاگردان بیّانی بوده و از او روایت کرده‌اند.
وی در سه سال پایانی عمر ـ به علت کهولت سن ـ دچار نسیان و به قولی اختلال حواس شد و به همین دلیل از نقل روایت دست کشید.



قاسم از بقی بن مخلد و ابوعبداللّه خشنی و دیگران استماع حدیث کرد.
او در مکه از محمد بن اسماعیل صائغ و در بغداد از اسماعیل بن اسحاق قاضی و دیگران حدیث شنید.
وی از استادان کوفی، مصری و قیروانی نیز بهره‌ها برد.



علمای بزرگ قرطبه همچون عبدالوارث بن سفیان، ابن جسور و سعید بن نصر از شاگردان بیّانی بوده و از او روایت کرده‌اند.



از قاسم بیّانی آثار و تألیفات بسیاری به یادگار مانده که از این قرارند:
• المجتبی
• احکام القرآن
• فضایل قریش
• الناسخ و المنسوخ
• غرائب حدیث مالک بن أنس
• الانساب
• الخمر
• السنن
• برّ الوالدین
• مسند مالک
• المنتقی
• آثار التابعین
• الصحیح
• بدیع الحسن.



قاسم در سال ۳۴۰ هجری در قرطبه از دنیا رفت.
(دیگر منابع: )



۱. حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج ۵، ص ۲۱۹۰.    
۲. ابن فرضی ازدی، عبدالرحمن بن محمد، تاریخ العلماء والرواة للعلم بالاندلس، ج ۱، ص ۴۰۶.    
۳. ابن فرضی ازدی، عبدالرحمن بن محمد، تاریخ العلماء والرواة للعلم بالاندلس، ج ۱، ص ۴۰۶.    
۴. ابن فرضی ازدی، عبدالرحمن بن محمد، تاریخ العلماء والرواة للعلم بالاندلس، ج ۱، ص ۴۰۶.    
۵. ابن فرضی ازدی، عبدالرحمن بن محمد، تاریخ العلماء والرواة للعلم بالاندلس، ج ۱، ص ۴۰۶.    
۶. ابن فرضی ازدی، عبدالرحمن بن محمد، تاریخ العلماء والرواة للعلم بالاندلس، ج ۱، ص ۴۰۶.    
۷. ابن فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهب، ج ۲، ص ۱۴۵.    
۸. حمیدی، محمد بن فتوح، جذوة المقتبس، ج ۱، ص ۴۰۶.    
۹. ذهبی، شمس الدین، تذکره الحفاظ طبقات الحفاظ للذهبی، ج ۳، ص ۴۹.    
۱۰. ابن فرضی ازدی، عبدالرحمن بن محمد، تاریخ العلماء والرواة للعلم بالاندلس، ج ۱، ص ۴۰۶.    
۱۱. ابن فرضی ازدی، عبدالرحمن بن محمد، تاریخ العلماء والرواة للعلم بالاندلس، ج ۱، ص ۴۰۶.    
۱۲. ابن فرضی ازدی، عبدالرحمن بن محمد، تاریخ العلماء والرواة للعلم بالاندلس، ج ۱، ص ۴۰۶.    
۱۳. حمیدی، محمد بن فتوح، جذوة المقتبس، ج ۱، ص ۴۰۶.    
۱۴. ابن عمیره، احمد بن یحیی، بغیة الملتمس، ج ۱، ص ۵۳۹.    
۱۵. ابن عمیره، احمد بن یحیی، بغیة الملتمس، ج ۱، ص ۵۳۹.    
۱۶. ابن عمیره، احمد بن یحیی، بغیة الملتمس، ج ۱، ص ۵۳۹.    
۱۷. ابن عمیره، احمد بن یحیی، بغیة الملتمس، ج ۱، ص ۵۳۹.    
۱۸. ابن عمیره، احمد بن یحیی، بغیة الملتمس، ج ۱، ص ۵۳۹.    
۱۹. ابن عمیره، احمد بن یحیی، بغیة الملتمس، ج ۱، ص ۵۳۹.    
۲۰. حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج ۵، ص ۲۱۹۰.    
۲۱. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج ۲۹، ص ۲۸۰.    
۲۲. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج ۲۹، ص ۲۸۰.    
۲۳. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج ۲۹، ص ۲۸۰.    
۲۴. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج ۲۹، ص ۲۸۰.    
۲۵. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج ۲۹، ص ۲۸۰.    
۲۶. بغدادی، اسماعیل باشا، هدیة العارفین، ج ۱، ص ۸۲۶.    
۲۷. زرکلی، خیر الدین، الأعلام، ج ۵، ص ۱۷۳.    
۲۸. ابن ماکولا، علی بن هبةالله، الاکمال، ج ۱، ص ۴۴۱.    
۲۹. ذهبی، شمس الدین، سیر اعلام النبلاء، ج ۱۵، ص ۴۷۳.    
۳۰. کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج ۸، ص ۹۵.    
۳۱. ابن تغری بردی، یوسف، النجوم الزاهره، ج ۳، ص ۳۰۷.    
۳۲. عبدالرحمن، طبقات المفسرین، ج ۲، ص ۳۵.    
۳۳. ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، لسان المیزان، ج ۴، ص ۴۵۸.    
۳۴. ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج ۱۱، ص ۱۳۳.    
۳۵. تلمسانی، احمد بن محمد، نفح الطیب، ج ۲، ص ۲۱۶.    
۳۶. اسماعیل بن محمد، ایضاح المکنون، ج ۲، ص ۱۰۳.    



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «قاسم ـ بیّانی»، ج ۲، ص ۳۲۴.






جعبه ابزار